Sensiz sabahlar,
İçim kışı görür gözüm yazı,
Beni donduran soğuklar,
Neden sensizliğe rüzgar gibi dokunur,
Anlamda veremiyorum kendime,
Kalbimde yitirdiklerimi,
Aynalarda görür oldum,
Bir damla sen bir damla ben,
Bir yol düşün sana çıkan,
Karanlıkdan aydınlığa çıkış,
Rüzgarlarla o kokun,
Belki yürümek ilk defa huzur,
Yürüsemde belki sonu gelmeyecek,
Ömrüm birgün sonbaharda,
Dalından kopan yaprak gibi,
Yollarında solup gidecek ...
