Dertlerim beni anlatan bir dosttu,
Kimseler incitmesin diye içimde büyüdü,
Ne gözyaşları feda ettim onlar için,
Paylaşmak istemedim kimseyle,
Yıprandıkça yıprandım,
Dertlerim ağır geldi kaldıramadım,
Ağladım hemde çok ağladım,
Geleceğe umutla bakan gözler yaşlara boğuldu,
Karanlık gecelerde benliğimi yitirdim,
Düşündükçe kendimi kaybetip çıldırdım,
Çok bağırdım dilsiz duvarlara,
Yankılandı sesim duyan olmadı beni,
Bak yine güneş doğdu karanlık geceme,
Yine uykusuz ve yorgunum,
Penceremde nice kurumuş gözyaşlarım,
Ve birde seni hatırlatan ıssız yolların ...
