Until We Meet Again (ViceRylle)

Chapter Twelve

"Jose ano ba! Let go of me!" Humihikbing sabi ni samantha at tinanggal ang kamay neto mula sa magkakahawak ni jose sakanya. Ngunit hinigpitan lalo ni jose ang pagkakahawak niya kay samantha.

"No way! Hindi kita papakawalan sam mahal kita!" Agad na niyakap ni jose si sam. Tila natulala naman si samantha sa ginawa ni jose ngunit nakita niya si andrea na palapit sakanilang dalawa.

"Alis na'ko" tinulak ni samantha si jose ng malakas ng kadahilanang napaupo si jose sa sahig, agad namang tumakbo si samantha palayo kay jose hahabulin na sana siya ngunit pinigilan ni andrea si jose kaya naman tinulungan niya na ito makatayo agad.

"Sam!!" Sigaw ni jose na ikinataka naman ni andrea.

"What happend?" Nagtatakang tanong ni andrea kay jose.

"Wa-wala.."

Malungkot na pinagmamasdan ni jose si sam na tumatakbo.

Samantha

Ang sakit sakit naman eh! Bakit ganun? Akala ko ako lang mahal ni jose?! Bakit nalaman kong may andrea pala siya?! Urggh!! Ang harot harot ng babaeng yun! 'di niya ba alam na ako ang nauna kay jose! Hmmp! Ang sakit talaga, ganto pala kasakit kapag mag mamahal ka..

"Anak what happend?" Napatigil naman ako sa pag hagulgol ko ng narinig ko ang boses ni mommy, kaya naman agad ko itong pinunasan pero hindi ko siya hinarap kasi nahihiya ako.

"Wala po mommy.." hindi ko mapigilang hindi umiyak lalo ng hagurin ni mommy ang likod ko.

"Ano nga baby? Alam kong may problema.. mommy's here.. papakinggan kita anak" hinarap ko naman si mommy at niyakap siya, mga ilang minuto din ako bago magsalita.

"Mommy bakit ganun? Kapag nagmamahal bakit kailangan masaktan?"

"Anak.." biglang pinunasan ni mommy yung mukha ko "Anak kaya tayo nagmamahal dahil kailangan nating masaktan, para matuto tayo sa pagkakamali natin anak. Sa pagmamahal kailangan masaktan dahil totoong oagmamahal ang meron tayo nun, ang love naman hindi puro saya at sarap anak, ang pagmamahal may kasamang sakit dahil ang sinisimbolo ng sakit na yun ay tunay na pagmamahal anak.. " medjo gumaan ang bigat na naramdaman ko sa sinabi ni mommy. Napangiti naman ako at niyakap ulit siya.

"Dahil ba kay jose?" Tumango naman ako sa tinanong ni mommy.

"Atsaka anak bata pa kayo kung kayo,kayo talaga mahihintay ka niya hanggang pag ka graduate mo diba? "

"Opo sabi niya mom.." sana nga totoo yung sinabi mo jose..

"Tahan na anak.. mag ayos kana ng mukha mo babalik na tayo kila tita anne mo para kumain ng lunch" tumango naman ako at agad kong inayos ang mukha ko..

//

Lahat naman ay nagbihis na pang swimming dahil ready na sila. Bawat room ay may tatlong tao. Sa isang room ay nandun sila Kuya kim (ang pinaka matanda sa kanilang lahat), Si Ryan (ang half korean at hearttrob crush sa school nila noon), at si Jhong (na joker sa kanilang magkakabarkada)..