ÇİTLEMBİK

giriş

Her masalın bir başlangıcı vardır aslında, tıpkı her sokağın bir sonu olduğu gibi. Sokaklar caddelere bağlanır sonucta, ne yaparsanız yapın ya sizi bi ana yola yada toprak yola çıkarır bu sizin elinizde olan biseydir hangi sokaktan gideceğinize bağlıdır.

Aşk herkezin bildiği gibi üç harf bir heceden oluşur. Peki bu küçücük kelime insanın kalbini nasıl kaplar ki?
Aşk nedir? Takıntımı yada bağlılık belkide vazgeçememek hangisi sizce bence hiçbiri

Aşk aptallıktır. Evet bunu düşünen benim bir zamanlar Aşktan gözü kör olmuş ama yeni kendine gelebilen bir ben.

Size soruyorum hayatinda ilk defa sevmiş ama aldatılmıs bi kadından korkulmalımı?
Bunun cevabı evet

Benim için Aşktan sonra intikam gelir ve ben birinci evre olan Aşkı bitirdiğime göre artık sıra intikamda.
Bu arada ben kimmiyim

ÇİTLEMBİK

√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√

Geceyi sabaha bağlayan güneş yavaş yavaş doğarken evden çıktım, sahile doğru hafif bir tempoda ilerlemeye başladım her sabah düzenli yaptığım yürüyüşüme başladım. Az bi zaman kalmıştı sağlığıma kavuşmuştum tam olarak iyileşemesemde yaşıyodum ve hayattaydım ve benim hayatta olmam demek İNTİKAM demekti.

Yürüyüşümü tamamladığımda evime geri döndüm odama geçip güzel bir duş aldım ardından kahvaltımı yaptım işlerle ilgilenmem gerekiyordu bilgisayarımı ve telefonumu alarak bahçeye çıktım tabletten gerekli düzenlemeleri mi yaparken telefonum çalmıştı arayan Demirdi yüzümü merak kaplamıştı
Demir"naber nasılsın" dedi gergin bir şekilde ben"iyi bi gelişme mi var" dediğimde bi süre duraksadı demir"yok bi gelişme sadece az bi zaman kaldı yıl başında burdasın bir hafta kaldı hatırlatmak istedim"
Ben"anladım aklımda zaten geldiğimde görüşmek üzere" diyerek kapattım telefonu aklıma geçen seneki yıl başından görüntüler hücum etti

<Son bir saat kalmıştı gözlerim onu arıyordu gelicem demişti ve ben inanıyordum geleceğine emindim gözlerimi etrafta bizimkilerde dolaştırdım hepsi mutluydu yeni yıla sevdikleriyle giriyorlardı

Artık son 20 dakika kalmıştı umudum iyice azalmıştı suratım asılmıştı kafamı önüme eğdim artık gelmeyeceğini anladığımda ayağa kalktım çıkışa ilerledim o sırada birine çarptım bu oydu sevdiğim gözlerine aşkla baktığım adam
"Geldim çitlembiğim geldim" dedi ve sarıldı mutluluktan kalbim hızla çarparken kollarımı boynuna sardım "hoşgeldin yanımada, sol yanımada" >

Hatırladıklarımla gözlerim dolarken bir kez daha içim yanmıştı anında ayağa kalkarak derin nefesler alarak biraz bahçede dolaştım. Az kalmıştı kardeşimin kanı yerde kalmayacaktı benim canımı yakan herkesden intikamımı tek tek alacaktım çok yakındaydı. Şunu çok iyi biliyordum bu hikayenin sonunda mutlu son olmayacaktı olacaksa bile ben onunla mutlu olmayacaktım

Tadım kaçmıştı en iyisi gidip biraz spor yapmalıydım eski formumu yeniden kazanmalıydım aldığım darbeler beni yavaşlatsada düzeliyordum. Evin alt katındaki spor salonuna geldigimde spor kiyafetlerimi giyip spora başladim yorulduğumda bırakip bi duş aldim ardindan kendimi uykunun kollarina bıraktım
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Yıl başına son 3 gün kalmıştı ve ben bu gün İstanbula gidiyordum doğduğum ve öldüğüm şehir İstanbul.

Eşyalarımı valizime yerleştirmem bittiğinde Demire seslendim
Ben"Demiirr valizimi topladim arabaya yerleştirirmisin" dediğimde merdivenden ayak sesleri gelmeye başlamıştı Demir benim yurt dışındaki kuzenimdi bana çok yardımı dokunmuştu halada dokunuyordu İstanbula benimle beraber gelecekti bu zorlu süreçte yanımda olmalıydı.
Demir"bu valizler ne bir valiz neyine yetmiyorda üç koca valiz hazırlıyosun anlamıyorum gerçi ben kızları anlamıyorum" dedi ve söylenerek iki valizi birden sürükleyerek götürdü tabi o kadar kas bende olsa bende götürürdüm yerdeki tek valizide ben alıp indim aşağı kapıdan çıktığımda evle ilgilenen Hacer teyzenin beklediğini gördüm alışmıştık birbirimize doğal olarak üzüluyordu
Ben"Hacer teyze ev sana emanet arada gelir yoklarsın üzülme artık gitmek zorundayım"
Hacer teyze" tamam kızım sen bakma bana güle güle git bi gün Kayseriye dönersen bi telefonla yanındayım " dediğinde ona sarılıp arabaya bindim Demir yandan durumuma bakıp yola döndü ve arabayı çalıştırdı havaalanına gelene kadar konuşmamıştık üzerimde garip bi hüzün vardı ama bunun yanında intikam için gidiyordum buna sevinebilirdim.
Benim valizleri ve Demir kendi valizlerini hallettikten sonra uçağa yerleşebilmiştik arabayı adamlarımdan biri götürecekti.
Uçak kalkış yaparken gözlerim hüzünle doldu
Elveda Kayseri yeniden doğduğum şehir yaralarımı saran beni ben yapan şehir elveda
Ve
Bekle beni İstanbul doğduğum ama bana ölüm olan şehir İntikam için geliyorum canımı yakan kişlerin canını yakmaya geliyorum küllerimden doğup geliyorum bu sefer ölmeye değil ölümün taa kendisi olmaya geliyorum
Ben kimmiyim
Çitlembik