Bölüm 16

12 6 0
                                    


16

Ali, kuşlara bayılmıştı. Birkaç sene önce bir çift kuşu vardı, heyecanlanıp kuşların kanatlarını erken açmış ve ikisini de kaçırmıştı. Kuşlar kaybolmuştu. O gün üzüntüyle bu işten soğumuştu.

"Bu kuşlardan ben de edinmek istiyorum, aldığın adamda var mı?"

"Çok var. "

"Gidip isteyelim mi?"

"Adam bana zor verdi kuşları. Sakın benden aldığını söyleme dedi, ondan kuş isteyen çokmuş."

"Nerde oturuyor?"

Mehmet, adamın evinin adresini verdi.

"Onu benden öğrendiğini söyleme sakın, geçerken gördüm diye bir yalan at işte. Sana kuş vereceğini sanmam. Ama sorun etme, bendekilerin ilk yavrularını alırsın. Zaten yakında yumurtlayacaklar."

Ali, Mehmet'le çok keyifli bir saat geçirdi. Mehmet, amcasıyla bir iş için uzaklaşınca Ali de oradan evini yolunu tuttu; ama birden kağıda yazdığı adresi hatırladı, yerinde duramayacaktı, acilen kuş istese iyi olacaktı.

Ali, dubleks evin önündeydi, yazlık ev çok güzeldi, bahçe duvarı ardından başını uzattı, çeşitli renklerde güller vardı bahçede. Duvar boyunca ilerledi, birden çeşit çeşit 30 kadar güvercin ilişti gözüne. Heyecanlandı. Gözleri hemen seneler önce kaybettiği kuşlara benzeyen kuşlara gitti. İyice yanaştı duvara. Birden nerdeyse burnunun ucuna kadar gelen kangal köpeğinin saldırısıyla kendini geri attı, sırt üstü düştü yola. Meğer hemen altta dana gibi büyük bir köpek varmış. Korkudan ödü patlamıştı, doğruldu. Duvarın üstünden bir adam başını uzattı, 45 yaşındaki adam dedi ki: "Ne arıyorsun burada?"

"Hiç abi. Buradan geçiyordum. Güvercinlere baktım da."

"Baktınsa yürü git!"

"Özür dilerim abi. Rahatsız ettim."

"Çok ters adammış, bundan kuş istemek hataydı" diye düşündü. "Günahını vermez bu."

SEVMEK  ZAMANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin