SEVMEK ZAMANI

Bölüm 19

19

Arka bahçeye gittiler, kadın yapılacak işi tarif ediyordu, bir an güneş gözlüğünü çıkardı, gözlerini ovuşturdu. Ali, gözlerine inanamadı, bu kadın dün sabah Kemal'in trafikte küfürler yağdırdığı kadındı. Ali utanç duydu, korkuyla titredi, kadın beni tanıyacak diye, eğer tanırsa Kemal'in yerini söyletirdi kadın. Bir an önce buradan kaçıp gitme isteği duydu. Ama neyse ki kadın onu tanımamıştı, olayı anlatıp Kemal adına özür dilemeyi düşündü, peki o zaman kadın ya yumuşamayıp "elime düştü işte" diye düşünüp öc almaya hırslanırsa? Kemal'in kimliği açığa çıkar, kadın Kemal'i polise şikayet ederdi. En iyisi işi bitirip çaktırmadan buradan uzaklaşmaktı.

Ali, akşam yaklaşana kadar kadının bahçesinde çalıştı. İş biterken umut etti bir çift kuş alırım diye.

Erdem, bahçedeki masada çay içiyordu.

"Gidiyorum abi."

"Yardımın için teşekkür ederim."

"Asıl ben teşekkür ederim, kuşlarına baktırdığın için."

"Ne demek" dedi.

Ali adamın gözünün için baktı. "Bir çift kuş ver abi, gözünü seveyim."

Erdem, bunu fark etti; ama görmezden geldi.

"Para vereyim evlat. Bahçede bir sürü iş yaptın."

"İstemez abi. İnsanlık para için yapılmaz ki."

Erdem, elini cebine bile atmadan demişti. Yapmacık.

"Dur" dedi arkadan gelen kadın. Elinde bir kutu vardı: "Dün yaptığım pastalar..."

Ali kutuyu aldı. Teşekkür etti. Ona da diyemedi kuş edinmek istediğini. Evinin yolunu tuttu kalbi kırık biçimde.