Bölüm 10

14 6 0
                                    

10

Araca bindiler ve Kemal aracı yürüttü. Yarım saat sonra bir tüpçü dükkanın önüne çekti aracı.

"Şu eski arkadaşımdan bir borç layım. Sonra seni bırakırım."

"Olur."

"İstersen benle gel."

"Olur."

Dükkana girdiler. Kemal istediği parayı bulamadı.

Sonra üç iş yerine daha uğradılar. Kemal istediğini bulamadı.

"Herkesin borç para vermemek için bir bahanesi var" dedi Kemal. Küfür etti. "Bunları dost bilirdim. Ama son bir yere daha uğrayalım. Sonra alayına toplu olarak güzel ve benzersiz küfürler yağdırırım, kızlarını ve karılarını da dahil ederek. Şölen olur." Güldü.

Hava kararmıştı. Tavukçu dükkanının önüne çekti aracı Kemal.

"Gençlik arkadaşımdır. Kesin verir borç."

Kemal içeri girdi, derdini anlattı, tavuk kesen şişman arkadaşına.

"Kemal'ciğim, oğlumu evlendirdim yakında. Borç içindeyim. Kusura bakma; para veremeyeceğim."

"Dert etme. Kolay gele."

Kemal, az uzaklaşmıştı, eski dostu onu çağırdı, Kemal yanına vardı ve 2 büyük poşet alıp kamyonete bindi.

"Bunlar ne?" diye sordu Ali. Poşette ne olduğu görünüyordu; ama laf olsun diye sormuştu.

"Arkadaş hediye etti." Güldü. "Ne iyi etti, kaç zamandır tavuk yediğim yoktu.

Sessizlik oldu. Ali'nin aklına kardeşinin akşama tavuk getir demesi geldi. Poşetlerden birini istemeyi düşündü, ama bunu yapamazdı, yapsa, içi içini yiyordu, çaresizdi, neden Kemal poşetlerden birini vermeyi akıl etmezdi ki, akşama kadar kölesi gibi çalışmıştı onunla, anlaşılan Kemal düşüncesiz, görgüsüz ve bencil biriydi.

SEVMEK  ZAMANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin