Nic nie pamiętam...

18

Zaczęła się gala, chłopcy byli nominowani 3 razy nagle dosiadła się do nas Suran, znaczy bardziej do mnie bo chłopcy poszli się szykować do występu, dziewczyna wzięłam pasmo moich włosów i zaczęła obwijać je wokół swojego palca

-Posłuchaj jesteś ładna szkoda żeby takiej ładnej buźce coś się stało, rozumiesz przesłanie?- zapytał dziewczyna z uśmiechem

-Ty zrozum że nie jestem taka na jaką wyglądam. Nie jestem bezbronna i lepiej ty uważaj no swój ryj- uśmiechnęłam się sztucznie do dziewczyny i odwróciłam się od niej a ona odeszła. Na scenie pojawili się chłopcy wyglądali idealnie. Po występie mieliśmy wyjść z budynku ale zatrzymała mnie jakaś kobieta

-Rita poczekaj chwilę!- odwróciłam się do niej przodem i podeszłam z każdym krokiem widziałam ją coraz wyraźniej i przypominała mi kogoś, ale nie wiedziałam kogo. Gdy byłam na tyle blisko kobiety że widziała dokładnie moja twarz a ja jej zobaczyłam że po policzku spływa jej łza

-Wydoroślałaś,, bałam się tego spotkania nie wiedziałam jak zareagujesz. Rita kocham cię córciu- nie wiedziałam co powiedzieć, zostawiła mnie, kazała mnie uprowadzić a teraz takie coś

-O co ci chodzi? Co ode mnie chcesz?- zapytałam z kamienną twarzą

-Chciałam móc uczestniczyć w twoim życiu

-Trochę za późno- odeszłam od niej nie miałam ochoty dłużej ciągnąć tej rozmowy i tak by z tego nic nie wyszło. Odchodząc w stronę auta poczułam silny ból głowy i reszty nie pamiętam