-24.bölüm-

91 7 0
                                    

Çekilişte kazanan arkadaşımız @edaatinii

*************

Yine yalnız bir sabaha uyandım.Onun mutluluğu için yapmam gerekti.Onun hayatını mahveden ben değildim oysa ki ailemdi.Ama sonuçta bende bir Stoessel kızıyım.

*********

Merdivenlerden aşağı iniyorum teker teker.Eski Antika merdivenlerin o kaygan tahta yüzeyin üstünde kayıyor yavaşça ayaklarım.Artık beni ayakta tutucak kimse kalmadı.Daha elimden tutan olmayacak bunu biliyorum.Emin adımlarda bastım her basamağa emin emin birde o kadar korkak.Eski halimden eser de yok artık.Bunamış gibiyim.Ellerim pürüzlü tenimde takıla takıla girintili çıkıntılı hareket ediyor artık.Göz altlarım çökük.Yavaşça indim merdivenlerden.Artık eski enerjisi kalmayan renkli evim bana simsiyah geliyor.Hiçbir heycanı yok.Ailem evin içinde hazırlıklar için bir oraya bir buraya koşuşturuyor.Üstümdekileri önemsemeden evimden çıktım.Yan apartmanımızdaki Eda'nın evinin kapısını çaldım.Açtı ölü görmüş gibi bakıyordu bana.

T:İçeri girebilirmiyim? dedim uysal bir sesle.

E:Tabi ki.Tabi geç içeri ."diyip çekildi azcık kapının ağzından.

İçeri girdim.Eda hemen bana su getirdi.Sudan bir yudum aldım.Karşımda duran masanın üstünde bıraktım bardağı.Eda kolumu desteklercesine okşadı.

E:Neyin var arkadaşım?

T:Ailemin Jorge'ye yaptıklarını duydun mu?

E:Herkesin dilinde o var zaten.Ama inanmadım.Gerçek değil değil mi?

T:Gerçek!

Eda şok olmuş şekilde bana bakıyordu.Büyük ihtimal bana acıyordur.

E:Sakin ol geçmiş birşey lütfen.Jorge ne dedi?

T:Birşey demesine izin vermedim.Bugün evde koşuşturma var beni istemeye geliyorlar.

E:Düşündüğüm şey değil dimi?

T:Ağlamaya başladım."Düşündüğün şey! " dedim.

Eda hemen bana sarıldı.Sımsıkı sarıldım ona ve ağlamaya başladım.Saçlarımı sıvazlıyordu aynı onun gibi.

E:Geçecek arkadaşım.

T:GEÇMEYECEK!!

E:Tini sakin ol:

T:Olamam!!!!!

E:Neden?!

Cevap vermeden evden uzaklaştım.

*********

Akşam olmuştu çoktan.Saatler 20:30'u gösteriyordu.Geldiler.Eda ile odadaydık.

E:Aşağı inmek zorundayız.

T:İnersek ölürüm.Kaçmam gerek.

E:Nasıl kaçıçaksın?Saçmalama.

T:İstemiyorum.

E:Ama ailen böyle istiyor.

T:Ben istemiyorum!!!!

Ailemin çağırmasıyla aşağı indim.
Gelmişlerdi.İçeride oturuyorlardı.Eda bana kahve yap gibi bir bakış attı.Bende sinirle dudaklarımı ısırıp Eda'nın kolundan tutarak mutfağa götürdüm.

T:Yüzsüzü gördün mü?

E:Boşver Tini.

Kahveyi yapmaya başladım.Acı biber bile doldurmadım içine meksika sosu döktüm.Meksika diyince aklıma geldi.Yine daldım.Gözleri geldi aklıma.O anlamsızca bakışları.

Kahveyi içeri götürüp ikram ettim.O klasik konuşmalar başlandı.İçim yanıyordu.Onun babası tam o sırada söze girdi.Tam beni isterken o içeri girdi.Herkesin gözleri onun üzerindeydi....

DEVAM EDECEK......

BU BÖLÜMDE BANA EŞLİK EDEN OKUYUCUMA TEŞEKKÜRLER...

VOTE?+20

YORUM?+5

Whatsapp'dan SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin