<<Τι εννοείς;>> Φωνάζω άγρια.
<<Δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Ανόητη κοπέλα>> σχολιάζει και γελάει.
<<Τι να καταλάβω;; Εε; ΜΊΛΑ ΜΟΥ ΗΛΊΘΙΕ!!>> Φωνάζω έξω- φρένων.
<<Ρέιβεν είσαι καλά;>> Ακούω μια γνωστή φωνή. Ο Τζόναθαν.
<<Τι θες εδώ;>> Ρωτάω εχθρικά.
<<Ήθελα να δώ αν είσαι καλά.Νοιάζομαι για εσένα Ρέιβεν>> Λέει γλυκά.
<<Άκου Τζόναθαν το εκτιμάω αλλά δεν μπορώ να το κάνω τώρα αυτό. Σε βλέπω σαν φίλο μόνο και να.. δεν είμαι η ιδανική κοπέλα για εσένα>> λέω αποφασιστικά. Μπορεί να τον πληγώσω αλλά τουλάχιστον θα ξέρει την αλήθεια.
<<Αφού φιλιθήκαμε και σου άρεσε.>> Λέει σοκαρισμένος.
<<Έκανα λάθος>> λέω και νιώθω εναν κόμπο στον λαιμό μου.
<<Όχι Ρέιβεν εγώ έκανα λάθος που σε αγάπησα. Προφανώς είμαι δεδομένος για εσένα. Τώρα το καταλαβαίνω. Αγαπάς τον Στέφαν.>> Λέει και φαίνεται πληγωμένος. Τι έκανα;
<<Δεν είναι αυτό.. εγώ απλά>> λέω και αυτός βράζει απο τον θυμό του. Ξέρω πως τα θαλάσσωσα άσχημα.
<<Μην πεις τίποτα άλλο Ρέιβεν. Αν δεν σε λυπόμασταν θα ήσουν νεκρή τώρα και εύχομαι να ήσουν.>> Φωνάζει και βγαίνει από το μπάνιο.
Η καρδιά μου σφίγγεται. Δάκρυα πέφτουν συνεχώς απο τα μάτια μου όχι μόνο για τον Τζόναθαν αλλά για τα πάντα που έχουν συμβεί στην ζωή μου και έχουν πάει στραβά. Βγαίνω έξω απο το μπάνιο. Βλέπω τον Στέφαν να στέκεται μόνος του.
<<Πριγκίπισσα;>>ρωτάει και με κάνει να κλάψω ακόμη πιο πολύ. Σκύβω το κεφάλι μου για να μην δεί πως κλαίω.
<< Δεν είμαι η πριγκίπισσα σου άλλος είναι.>> Λέω σιγανά. Δεν ξέρω τι έχω πάθει. Δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου.
<<Ρέιβεν έλα μαζί μου>> λέει ο Στέφαν και τον ακολουθώ. Με βγάζει έξω απο το μπάρ.
<<Τι έπαθες;>> Ρωτάει με περιέργεια.
<<Όλα είναι χάλια Στέφαν. Τα σκάτωσα όλα. Είπα στον Τζόναθαν πως δεν τον αγαπάω κ-και το τέρας μου είπε πως κινδυνεύω και εσύ με μισείς και...και>> λέω και αυτός χαμογελάει. Με χαϊδεύει στο μάγουλο τρυφερά και μου σηκώνει το σαγόνι ώστε να τον κοιτάζω στα μάτια.
<<Ρέιβεν σε λατρεύω. Είσαι η πριγκίπισσα μου και πάντα θα είσαι.>> Λέει και λιώνω στην αγκαλιά του. Με φιλάει γλυκά. Τον κοιτάζω στα μάτια και συνεχίζω να τον φιλάω αλλά πιο έντονα. Σταματάμε το φιλί και χαμογελάμε ο ένας στον άλλον.
<<Πες μου για όταν σκότωσες τους γονείς σου.>> Λέω σιγανά. Ο Στέφαν τρέμει. Τον ακουμπάω και αρχίζει να μου διηγείται την ιστορία.
VOCÊ ESTÁ LENDO
ΤΈΡΑΤΑ #TBA2019
Mistério / Suspense«Μην με αφήνετε μόνη μου..» ψιθυρίζω με την αδύναμη φωνή μου. Κλαίω με λυγμούς «Άκουσε με Ρέιβεν θα πας κάπου καλύτερα και μην ξανά κλάψεις ποτέ!»Λέει η μητέρα μου φωνάζοντας «Τα τέρατα θέλουν να με φάνε..»φωνάζω και την κοιτάζω «Είσαι άρρωστη Ρέιβε...
