ΤΈΡΑΤΑ #TBA2019

Κεφάλαιο 42

<<Είναι κληρονομικό;>> Ρωτάω και κοιτάζω τις ζωγραφιές στον τοίχο πάλι.

<<Όχι δημιουργείται συνήθως όταν το άτομο δέχεται σεξουαλική ή ψυχολογική βία και δεν μπορεί να κοπιάσει με τον πόνο που αισθάνεται έτσι βάζει μια άλλη προσωπικότητα να το κάνει, μια πιο δυνατή. Πολλές φορές μάλιστα τα άτομα αυτά αντιμετωπίζουν και προβλήματα στην μνήμη τους δηλαδή έντονη αμνησία.>> Λέει και παίζει με τις άκρες των μαλλιών της.

<<Πείτε μου πως θα περάσει>> λέω σιγανά. Η καρδιά μου πονάει. Το παιδάκι μου δέχτηκε βία; Απο ποιόν; Ποιός τολμάει να κάνει τέτοιο πράγμα; Ποιό τέρας;

<<Ναι θα περάσει>> λέει με μια φωνή που είμαι σίγουρη πως και στα δικά της αυτιά ακούγεται ψεύτικη.

<<Πρέπει να φύγετε κ.Άννα, λυπάμαι. Θα σας ενημερώσω όμως για οποία αλλαγή συμβεί. Η κόρη σας βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση δεν είναι καλό να είστε εδώ>> λέει η Κ.Έλενα και φεύγω. Τι άλλο μπορώ να κάνω;

<<Θα επιστρέψω κοριτσάκι μου. Σ'αγαπώ Ρέιβεν>> ψυθηρίζω όταν περνάω μπροστά από την πόρτα της.

P.O.V  ΡΕΊΒΕΝ:
Ζαλίζομαι παρά πολύ. Που είμαι; Θέλω την μαμά μου. Που είναι; Η πόρτα ανοίγει ξαφνικά. Πετάγομαι απο τον φόβο μου.

<<Καλημέρα Ρέιβεν>> λέει μια κοπέλα με άσπρη στολή.

<<Δεν είμαι η Ρείβεν είμαι η Κίμι. Εσύ ποια είσαι κυρία;>> Ρωτάω. Τι κάνει εδώ; Με φοβίζει.

<<Ρέιβεν σύνελθε! Είμαι η γιατρός σου η Κ.Έλενα. Ήρθα να δω τι κάνεις>> λέει με ήρεμη φωνή.

<< Κυρία φοβάμαι το τέρας. Θέλει να με σκοτώσει. Σε παρακαλώ σώσε με>> βάζω τα κλάματα γιατί φοβάμαι το τέρας.

<<Πόσο χρονών είσαι;>> Ρωτάει η κυρία με περιέργεια.

<<Είμαι πέντε χρονών>> λέω και χαμογελάω πλατιά.

<<Ξέρεις γιατί είμαστε εδώ Κίμι;>> Ρωτάει και χαμογελάει άχνα.

<<Για να με βοηθήσεις να ξεφύγω απο το τέρας και να βρώ την μαμά μου!>> Η κυρία αυτή είναι πολύ καλή.

<<Περιέγραψε μου το τέρας>> λέει η κυρία και τρέμω ολόκληρη.

<<Δεν μπορώ. Δεν με αφήνουν.>> Ψυθηρίζω και κλαίω σιγανά.

**Λίγα λόγια από τον συγγραφέα: Το p.o.v της Ρέιβεν περιγράφει τις διαφορές προσωπικότητες που έχει.**

Ευχαριστώ!!