Büyü Diyarı (Büyü Çetesi)

Barış Elçisi

    Ethan benden önce eve gitmişti sanırım ama geldiğimde evde yoktu. "Ethan nerde?" Herkes bana kızgınlıkla üzüntü arası bir şekilde bakıyorlardı. "ETHAN.!!Nerde?.!!!" Teresa öne çıkıp. "Burdan gidiş yolunu bulduk ama Ethan geldiğinde çok sinirliydi. Gene ne yaptın diye sormuycam artık sizi takmıyorum." Teresa lafı dolandirdigina göre olaylar hiç iyi değil. "Teresa" diye tısladım ister istemez. Benim bakışımı anlamış olacak ki ellerini öne doğru tuttu "Ned' in yanına gitti. Bakalım düşün biz kimin yüzünden gittiğini düşünüyoruz." Off offf ne yapcam ben ya? O Ned varya Ethan ile en son kavga edişinde önü tehtit etmişti. Ne olduğunu bilmiyorum ama Ethan' zor tutmuştuk. "Teresa burası ne ormanı ise burdan nasıl çıkıcam." O garip kadın bir kupada koltuğun kenarında oturuyordu ki o da lafa karıştı. "Sen Ethan' nin yanına gitmek istediğine emin misin?"

"Evet şu an hayatımdan yaşamaktan daha çok istiyorum. Neden önü önemsiyorum bilmiyorum ama... ama sanırım..." derken o garip kadın elini kaldırdı ve bütün görüntü silinmeye başladı. Hemen hemen 5 saniye sonra evimin görüntüsü gelmeye başladı. Başım dönünce yere çömeldim. Aklıma o kadın ile alakalı bir sürü soru geliyor. Mesela "beni nasıl boyutlar arası ışınladı?" "O kadin bastan beri bizi burdan cikarabiliyor muydu?" Ve "acaba Ethan ne yapiyor?" Gibi gibi gibi ama şu an bunları düşünemem nedense aklıma sürekli Ethan geliyor sebepsiz bir şekilde aynı hani bir şeyin tadını böyle sevmezsiniz ama yemeden de duramazsınız neden geldiğinizi bilmezsiniz. Bazen sever doya doya yersiniz bazen igrendiginiz hâlde yersiniz yememek gibi bir ihtimal yok yani Ethan ile sanki biz tam olarak böyleyiz. Sanırım yani... herneyse Ned' ın sığınağına gitmeliyim sanırım.

30 dakika sonra

   Tepenin üzerindeki bina gözüküyordu artık. Yanıma ne olur olmasına silah almıştım. Şimdi bunlar birbirini öldürmeye çalışır malisir oyy.

   Binanın kapısından girersem çok dikkat çekeceğim için binanın arkasına dolandım. Konteyner ve yanında da şu borusu vardı.

Burdan tirmanicak misin?

Salak tabiki de tırmanıcam. Mal bu içinde ki seste.

Yarım saat önce Ethan' dan

    Bu kız ne yaptığını sanıyor. Önce beni yok sayıp şimdi önemsiyor. Ahh hata bende hafızasını kaybetmeden önceki gibi olsa biliyorum nedensiz bir şekilde belki de içgüdüsel bir şekilde benden uzak duruyor. Ne güzel olurdu beraber olsak. Off sinirimin dinlemesi gerekiyor. O salak Ned' e supriz yapicam şu an sınırımı bir tek ondan çıkarabilirim.

Ashely' den

      Önce konteynıra bastım sonra şu borusuna sarılır gibi yapıp tırmandım. Çıktığımda çatının üstünün tamamen cam olduğunu gördüm. O zaman hadi bakalım. Yürürken camın çatladığını gördüm koşmaya başladım ama çatlamaya devam ediyordu. Ya hayır ya burdan düşemem. Ya salak ben.

Ethan dan

    Içeri girdiğimden beri tek kelime etmemiş kızgın boğalar gibi Ned ile bakışıyorduk. Üstteki camdan ses gelince çatladığını gördüm ve Ned' ın "Ashley" diye fisildamasini nasıl yani? Ya bu kiz ömrümü yedi yani. Çam tamamen çatlayınca Ashley bağırarak düştü ve Ned onu tuttu. 5 saniye felan geçti ama Ned Ashley' i bırakmıyor. Neyse bana ne ki kimi kandırıyorum dalarım ben bu çocuğa. Ned' e bakarak "Ashley' i bırak" Ashley gerçekten kızgın olduğumu anlayınca debelenmeye başladı "ben buraya baris elcisi olarak geliyorum sizin yaptiginiza bakin." Ned ise onun debelenmesine karşın onu yere düşürdü. Ashley' i. Yere. Düşürdü. Bittin şimdi oğlum sen seni artık kimse alamaz elimden. Ashley daha yere düşmenin şokundayken ben ise Ned' ın üstüne çıkıp vurmaya başladım. Ağzı burnu kan olmuştu ama kimin umurunda sonra birinin kolumdan ) hissettim. Kafamı sallayarak onu yere savurdum sonra bi inleme sesi geldi ve kimi yere savurdugum (depo sadece ben haric 2 kişi ve o iki kişiden biride altimda olduğu) aklıma geldi. Ashley.

      Olamaz. Ben nasıl bir aptalım anlamıyorum ya. Kıza sinirlen sonra ona vurmamak için ondan uzaklaş ama bok ise yarasın gerçekten muhteşemim.

" Ashley. Tatlım uyan hadi. Hadi uyan be güzelim. Bak gerçekten çok özür dilerim ben, ben öyle yapmak istememiştim sende biliyorsun demi?" Yari baygın halde bir şeyler mırıldanıyordu. Bende onu kucağıma alıp arabanın arkasına attım. Ben arabayı sürerken mırıldanmaları bağırmaya dönüşmüştü. O her acı şekilde bağırdığında sanki beynimde birileri bomba patlatıyor, iç organlarım yer değiştiriyor gibiydi. Bağırmaları en sonunda anlamlı kelimelere dönüştüğünde eve varmıştık. Arabanın arka kapısını açtım ve Ashley' i kucağıma aldım. O sırada koltukta ki kanı gördüm sanırım yere savrulduğunda kafasını sandığımdan sert vurmuş olmalı. içeri gidip Tes saçma sapan acil durum çantasını hazırlarken onunla dalga geçtiğim geldi. O zaman saçma gelmişti ama şu an Teresa' ya binlerce kez teşekkür ediyordum. En sonunda Ashley' in yanına gelip az da olsa sakınleştiğim zaman Ashley' in anlamsız kelimeler söylemediğini farkettim. 

"Ethan!!!" dedi uyarıcı bir ses ile o baygın olmasına rağmen ona cevap verme isteği duyudum. "Efendim" dedim. sanırım beni duyuyordu veya ben delirmeye başlıyordum. "Lü-tfen, kaç. kaç kurtar kendini geliyor. Sen kurtul. Seni se-v" sözünü bitiremeden öksürmeye başladı. Kim geliyordu? Beni kimden korumaya çalışıyordu? En sonun bilinci açılmaya başlamıştı. Kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki ama o uyanıktan sonra ona eskisi kadar yakın ve iyi daranmayı düşünmüyorum sonuçta yaptığı şeyler hiç hoş değildi. Uyanmaya başladığında başından kalktım ve kendime kave yapmaya başladım. Tam kahveyi cezveden bardağa dökerken kulaklarıma onun o muhteşem pürüzsüz sesi geldi. "Ethaan" diyordu yumuşak bir sesle. Gözümden bir yaşn firar ettiğini fark edince onu hemen silip elimde kupa ile Ashley' e döndüm. Soğuk bir ses ile "Efendim." dedim, şaşırmış gibiydi haklıydı. Çünkü ben ona karşı çok nadir bu es tonuyla konuşurdum.

- Bir şey mi oldu? diye, sordu kafasını hafif yana eğerek. Ne kadar aptalım. Ben daha onun kafaını yana eğmesinden etkilenirken birde ondan uzk durmaya çalışıyorum.

ashley' den

     Ethan bir anda soğuk şekilde konuşunca tüylerim ürpermişti. Şaşırmıştm. O bana pek soğuk sesi ile konuşmazdı. Sanırım onu çok kırım. O ne bokum olduğunu bilmediğimiz ormanda, intihar etmeye kalkışmıştı. Biliyordum. Ethan' ın içinde benimkinden daha deli, benimkinden daha asi birisi yatıyordu, benden daha soğuk davranabilirdi istese ama şu ana kadar onu bana pek göstermemişti içimde kötü bir his ortaya çıkığı sırada kapı sesi duyuldu ve ardından Tyler' in "Ethan gel buraya seninle konuşacaklarımız var." demesi duyuldu. Mutfaktan çıkıp televizyonun karşısına kuruldum. Ardından Tes' de kucağında baddaniye ile geldi. Artık bizimde biraz normal zaman geçirmemiz lazımdı ama Miles neredeydi? 

- Tes Miles nerde? diye sorduğumda Tes' in suratın bakılırsa  sadece ilginç şeyler yaşayan biz değiliz ilginç demişken başım ağrıyor. Ethan beni savurduğunda kafamı vurmuş olmalıyım.

-Miles, o, kızı bulmaa gitme istedi biz ona izin vermeyince Tyler' e saldırdı. Sonra kendine bir ışık topu atıp kayboldu. Tyler' in de sağ gözü yandı. Eeee sizde ne var ne yok? 

- Hımm, ne olsun işte. Ethan Ned' in yanına gitmiş bende onun peşinden işte Ned' in yerine gidince deponun üstünden içeri atlıyım dedim, sonra cam çatladı Ned' in kucağına düştüm ben debelenince beni yere düşürdü. Ethan da ona saldırdı çocuğu neredeyse öldürecekti, bende onu durdurmaya çalıştım. ama o beni kolu ile savurdu. bende kafamı çarptım gözümü burada açtım. dediğimde Tes' in bakışı muhteşemdi arkamdan gene Ethan' ın o gıcık olduğum soğuk sesi geldi.

- Yol boyunca sapır saçma konuştuğunu atladın. dedi cidden bu sesine gıcık oldum.

- Bazı yaratıklar yüzünden depoda kafamı vurduğum için üzgünüm o sırada baygınlıktan o kısmı hatırlamıyorum. dedim o ise sadece omuz silkip bahçeye çıktı. Sanirim çok ileri gidiyorum ama ne yapayim yani ben buyum çenemi tutamiyorum.

☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻

Simdi diyceksiniz ki bu ne amk boyle hikayemi olur bende biliyom hic iyi yazamiyom ama olsun kurgu hosuma gitti sjsjdjd

Voteeeee😎😎