Verschil

Deel 9 Verschil

Na de hele uitleg worden we in groepen gedeeld. Ik zit bij Amy, een jongen met getinte huidskleur, een meisje met krullend rood geverft haar en ten slotte nog een stille onopvallende jongen. Elk groepje heeft een begeleider. Het valt me op dat de begeleiders allemaal een soort legerkleurig uniform aanhebben. Maar hopen dat wij die niet aanhoeven...

Amy stoot me aan.

'Kijk! Daar staan allemaal trucks.' ze wijst. 'Hee ja, zouden we daarmee naar het gebouw van onze kamers gebracht worden?' ik kijk haar vragend aan. Amy haalt haar schouders op.

Het antwoord op mijn vraag komt al snel, want onze begeleidster wenkt ons en leidt ons naar een van de trucks.

'Instappen!' roept ze. Één voor één stappen we de zwarte truck in. Ik ben als laatste en zit dus aan de kant van de deur. We zitten allemaal een beetje opgepropt op de leren grijze achterbank want zo groot is die truck nou ook weer niet.

Onze begeleider klimt achter het stuur en start de moter. Na heel wat geronk en veel rook beginnen we eindelijk te rijden. En niet zo zacht ook... We scheuren het terein af. Ik merk al snel dat ik misselijk begin te worden, dus ik probeer de weg goed in de gaten te houden. Dat gaat nogal moeilijk want er zitten dikke tralies tussen ons en de bestuurder. 'We lijken haast wel criminelen!' fluisterd Amy in mijn oor. Ik knik, die gedachte kwam bij mij ook al op.

Opeens stoppen we. Iedereen word haast naar voren gesmeten door het plotselinge remmen. Onze begeleider stapt uit en trekt het portier open. Ik stap uit en de anderen volgen. Al snel zie ik dat we de laatsten zijn want alle andere trucks staan al voor het gebouw geparkeerd.