Verschil

Deel 13 Verschil

Van een hard gepiep wordt ik wakker. Ik doe slaperig mijn ogen open en kijk op de klok van de wekker die ik gisteren nog even had gezet. 6:00.. Zucht. We moeten om half 8 bij de eetzaal zijn. Ik ben nooit zo snel in de ochtend, dus ik heb de wekker maar op 6 uur gezet. Supersloom kom ik mijn bed uit. De anderen slapen nog. Wat ik opzich best wel raar vind want mijn wekker is oorverdovend hard. Maar ja, ze zijn gisteren volgens mij ook wel laat naar bed gegaan dus dan is het wel logisch dat je nog even een tijdje doorslaapt. Ik pak mijn uniform uit de kast en trek na een lange gaap mijn kleren uit. Ik sla een handdoek om me heen en neem mijn uniform mee  en stap vervolgens de deur uit. Het volgende ogenblik sta ik in de badkamer naast onze kamer. We hebben geluk want we hebben als enige op deze verdieping een eigen badkamer! waarom dat is weet ik ook niet, maar ik weet wel dat de anderen een badkamer moeten delen. Uiteraard wel de jongens van de meiden gescheiden. Ik hang mijn handoek aan een haak aan de muur en vervolgens ook mijn uniform, en dan stap ik de douche in. Ik draai aan een grote knop en na een tijdje voel ik warm water over me heen stromen. Heerlijk. Maar dat is nou juist mijn probleem; ik vind douchen altijd iets té heerlijk. Dus na een tijdje stap ik de douche toch maar weer uit, na me gerealiseerd te hebben dat ik anders waarschijnlijk weer te laat kom en er een aantekening bij heb. Na me afgedroogt te hebben kleed ik me aan, smeer nog gauw wat make-up op mijn gezicht en stap dan de badkamer uit. Als ik de kamer in kom zijn Jessica en Amy al helemaal in hun uniform gehezen. (Ze hebben me gisteren verteld dat ze altijd in de avond douchen) 'Ha Jill, je bent er! We zaten al op je te wachten. Zullen we naar de eetzaal gaan?' zegt Amy meteen als ze me ziet. 'Eh, ja hoor.' antwoord ik, en ik leg gehaast mijn spullen op mijn bed neer. 

Even later zitten we in de eetzaal aan een grote tafel. Dit keer hebben we de eetzaal wel meteen gevonden. De eetzaal is inmiddels al helemaal volgestroomd met mensen dus er klinkt een harde bel. De vrouw van gisteren loopt naar voren langs onze tafel heen. Even kruizen onze blikken elkaar, dan kijk ik snel weg. Als de vrouw eenmaal voor is aangekomen begint ze te praten. 'Hallo mensen van de arme stand. Ik ben Meredith, velen van jullie zullen dat al weten want dat heb ik gisteren al verteld, maar er waren een paar laatkomers..' Ze kijkt ons even nadrukkelijk aan en hervat dan haar zin. 'die dus niet weten hoe ik heet. Maar nu weten jullie het dus. ik verwacht daarom ook dat jullie me aanspreken met; Mevrouw Meredith. Is dat duidelijk?' 'Ja.' wordt er door de mensenmassa geroepen. 'Oke, dan mogen jullie nu jullie eten gaan opscheppen en beginnen met eten.' Daarna loopt ze de deur uit. 

Nadat ik na de hele lange rij eindelijk mijn eten heb gehaald en ik weer op mijn plek zit, merk ik pas wat we eigenlijk eten. Kip met een gele drap met stukjes erbij. Ronduit smerig. De drap is nog niet zo'n heel erg probleem. Het ergste is dat ik vegetariër ben en dus geen kip mag. Amy heeft blijkbaar gemerkt dat ik zo raar naar mijn bord aan het staren ben, want ze kijkt me raar aan. 'Waarom eet je niet? Oke, ik snap dat die drap er nogal smerig uitziet maar het valt wel mee met de smaak, en kip is toch hartstikke lekker?' Ik schud mijn hoofd. 'Die drap is het probleem ook niet, maar ik ben vegetariër, dus die kip mag ik niet hebben. En ik denk nou eerlijk gezegd niet dat ze me dan wat anders te eten gaan geven alleen maar omdat ik vegetariër ben. Bij de rijken zou dat nog niet zo'n probleem zijn geweest, maar hier hebben ze al zo weinig geld, dus als ze dan ook nog met zo'n kind die geen vlees eet rekening moeten houden wordt het helemaal een drama.' Amy knikt instemmend. 'Tsja, dan zul je het toch maar moeten eten..' zegt ze en ze kijkt me medelijdend aan. Ik knik en slaak een diepe zucht. Dan moet het maar. En ik neem een grote hap.