Verschil

Deel 6 Verschil

Ik word door twee mensen van De Koepel vastgepakt en naar een groep mensen geleid.

'Dit zijn de armen. De groep waar je nu bij hoort. Zij zullen je een beetje weggewijs maken.' zegt de vrouw die me met een man hiernaartoe had geleid.

'Oke...' mompel ik.

De man en vrouw lopen weg, en er worden weer nieuwe kinderen naar voren geroepen.

Een meisje met lang, blond, krullend haar kijkt me doordringend aan. 'Jij dus ook..'

Ik begrijp haar niet.

'Hoe bedoel je?'

'Jij komt toch van de rijken hier terecht. Ik dus ook.'

'Oh.. Hoe kan dit? Ik had het gevoel dat de testen heel goed gingen.' zeg ik, en ik kijk haar vragend aan.

'Bij mij hetzelfde. Ik wist alles zo in te vullen. En zelfs de test van inschattingsvermogen ging goed.'

Ik ben wel benieuwd wat er in haar laatste test voorkwam. Maar mag je dat wel weten van een ander? Ik besluit het toch maar te vragen.

'Maar uhm, wat kwam er eigenlijk in jouw laatste test voor?' fluister ik.

Ze gaat wat dichterbij staan.

'De grond begon te splijten en ik begon weg te rennen. Op een gegeven moment kon ik niet meer verder want er stond een grote zwarte muur voor me. Er zaten gaten in de muur dus ik begon zo snel als ik kon over de muur te klimmen. Toen ik eenmaal over de muur heen was, was de test afgelopen.' zegt ze fluisterend. 'Maar wat was jouw test dan?'

Ik begin haar mijn test te vertellen.

Ze kijkt me met grote ogen aan.

'Het begint dus allemaal met een spleet in de grond!'

'Ja.. en wat je doet om van die spleet te ontsnappen geeft aan in welke stand je terecht komt... Maar dan zouden wij niet bij elkaar in de stand zitten. Want onze test komt niet overeen.'

'Daar heb je een punt.' zegt ze.

'Hoe heet je trouwens? Ik ben Jill Heather, maar dat wist je waarschijnlijk al door mijn late binnenkomst.'

Ze lacht. 'Haha ja. Ik heet Amy Deener.'

Ik schud haar de hand en zeg met een glimlach: 'Aangenaam kennis te maken.'

Op een gegeven moment komt er een vrouw met zwart haar in een strakke knot boven op haar hoofd in het midden van de groep mensen te staan. Ze begint een heel verhaal te vertellen over alle standen en wat de voor plichten je te doen staan in iedere stand. Ik luister maar met een half oor, want boven me gebeuren veel interessantere dingen. Ik zie mijn vader en moeder van alles proberen om mij naar de rijke stand te krijgen, maar een grote forse man staat almaar nee te schudden. Mijn ouders kijken elkaar wanhopig aan en geven het vervolgens op.

Ik zucht. Blijkbaar heeft Amy het gehoord want ze kijkt me vragend aan. Ik schud mijn hoofd en ze kijkt weer naar de vrouw die nog steeds aan het praten is.

Opeens stopt de vrouw met praten en wijst naar zes mannen en vrouwen. Er gaan van de zes, twee mensen naar elke stand en ze beginnen ons daar een deur te leiden. We komen weer door de lange gang waar ik een poosje geleden nog doorheen was gerend op weg hiernaartoe. Aan het einde van de gang gaan amwe naar links en vervolgens naar rechts. Uiteindelijk staan we in een grote ruimte met een enorme hoovercraft in het midden.

'Instappen!' commandeerd de man die ons samen met een vrouw hiernaartoe heeft geleid.

We gehoorzamen en stappen de hoovercraft in.

Als we eenmaal zitten galmt een stem door de luidsprekers: 'Onze eindbestemming is Vega; het stuk land van de armen. Een goede reis gewenst.'

Nog geen minuut later zie ik het dak open gaan, en we stijgen op.