Verschil

Deel 19 Verschil

Pov. Layla Heeger
Het is een week na de test over in welke stand ik terecht zou moeten komen. Ik loop door de straten van de rijke stand. Niemand mag weten dat ik nog hier ben, zonder een test gedaan te hebben. Als iemand daar ook maar iets van zou weten is het gebeurd met mijn leven. No kidding. Nu leef ik van al het eten dat op straat ligt en in de vuilnisbakken. Niet veel goeds dus. Misschien heb ik wel een idee waarom ik teruggestuurd ben maar ik heb geen bewijs... Mijn theorie is dat ze me misschien te slim vinden. De rijken hebben eigenlijk vrijwel alleen maar slimme kinderen omdat we school kunnen betalen en daar bovenop nog andere studies. De normale stand kan opzich ook nog wel naar school maar niet zo vaak als wij, en de armen blijven altijd thuis. Daarom zijn de meeste mensen daar ook niet zo intelligent, behalve als er nieuwelingen uit de rijke stand bijkomen, maar dat komt maar zelden voor. Waarschijnlijk vinden de armen dat onze stand te veel macht heeft. In de regering zit de meerderheid rijken. Ze weten hoogstwaarschijnlijk dat ik behoorlijk slim ben dus ik zowiezo weer in de rijke stand terecht zou komen. En hoe meer rijken; hoe meer macht. De armen krijgen dus steeds minder te zeggen. Misschien dat ik daardoor terug ben gestuurd? Maar dan zou het toch logischer zijn als ze de test zouden saboteren; door mij naar de arme stand te sturen? Dan zouden zij meer intelligente mensen hebben: dus meer macht. 

Opeens hoor ik stemmen. Verschrikt draai ik me om. In de verte zie ik twee schimmen staan. Ze lijken heftig met elkaar in discussie te zijn. Langzaam sluip ik naar ze toe. Dichtbij hun staat een grote, zwarte auto; ik ga er achter staan zodat ik niet zichtbaar ben voor de twee personen. Ik zie dat het een jongen en een meisje zijn. Het meisje schat ik ongeveer dezelfde leeftijd als ik- 16 dus- en de jongen lijkt me een jaar ouder.                                                                                                                       Het meisje is aan het woord: 'Maar waarom zouden ze me zomaar wegsturen? Wat is daar het nut van?' De jongen kijkt haar zelfverzekerd aan. 'Voor dezelfde reden als bij mij: ze willen macht en intelligentie. Dat kunnen ze alleen maar bij de rijken halen, ja misschien bij de normale stand, maar dat komt niet zo vaak voor.' Ik frons; dus ik ben niet de enige... En vorig jaar is dit dus ook gebeurt.   Ik besluit me te laten zien. Voorzichtig- om hun niet te laten schrikken stap ik naar voren. Hopenlijk kunnen zij me verder helpen.