ကို💝

Part (5)

"ေအာ္ ဒါနဲ႕ ဟိုလင္မယားႏွစ္ေယာက္ မေရာက္ေသးဘူးေနာ္"
"ေအးဟ ႏွာျကီးရ"
ေကာင္းေဇာ္ ေခၚ  မႈန္ျကီးက ဝင္ေယာင္သည္။

သူတို႔အုပ္စုတြင္ ဘယ္သူမွနာမည္ အမွန္မေခၚျက။
မိန္းကေလးမ်ားတြင္လား ဆိုးရြားလွေသာ
နာမည္ေျပာင္မ်ားရွိျကသည္။ အခုလည္း
ထံုးစံအတိုင္း ျဖိဳးျမတ္ကို ႏွာျကီးဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။တစ္ေက်ာင္းလံုးတြင္ သူမျကိက္ဖူးတာဆို၍ သူတို႔အုပ္စုက ေမ်ာက္မ
သံုးေကာင္ပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ဒါေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ သီရိကို ခ်ိန္ေနေသာေျကာင့္
ႏွာျကီး ဟူေသာ နာမည္ေျပာင္ကို အျငိမ္းစားရထားျဖင္းျဖစ္သည္။

"ဟယ္ နင္တို႔ကလည္း သူတို႔လည္း အျပင္သြား
ခ်ိန္းေတြ႕ျကမွာေပါ့ နည္းနည္းပါးပါး စာနာဦးေလ
ေန႔တိုင္းေက်ာင္းလာေနတာ ဘာမွလည္း မဘာရဘူးေလ"
"သီရိရယ္ နင့္ဟာကလည္း ေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတယ္ ဘာကိုဘာရမွာတုန္း"
"မြန္မြန္ နင္ပဲေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔ေခါင္းထဲ plus
ေတြပဲရွိလားမသိဘူးဟယ္ မိန္းကေလးျဖစ္ျပီး"
"ဟဲ႔ စုေသာ္ ဗိုင္းနာမ ကိုယ္ခ်င္းမစာမေျပာနဲ႕ေလ
ရည္းစားဘဝမွာ နမ္းတာေလာက္ေတာ့ ရွိသင့္တယ္ေလ ေက်ာင္းမွာ အဲ႔ဒီလုပ္ရင္ ကြိကုန္မွာေပါ့"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဟာ ငါက လင္းခန္႔ေမာင္ကို စိတ္ပူတယ္ သူ႔မိဘေတြက သေဘာတူတယ္ထားဦး စိုးထိုက္ေဇာ္ မိဘေတြက
သေဘာမတူေလာက္ဘူး သူတို႔က ဒီျမိဳ႕မွာ
ဒိတ္ဒိတိျကဲေတြေလ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ ခြဲျကမွာပဲ"

စကားဝိုင္းေလးက တစ္ဖန္ တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စကားနဲ႕ပိုးစိုးပက္စက္ေျပာေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းအတြက္ စိတ္ပူတက္ျကေသာ စိတ္ရင္းေကာင္းမ်ားရွိျကသည္။ အခုလည္း
လင္းခန္႔ေမာင္၏ အခ်စ္ေရး ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ေတြးရင္းနဲ႕ စိတ္ထဲ ပူေလာင္ေနျကသည္မွာ
အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

---------------------------------

ဒီေန႔လည္း အခန္းေအာင္းေနေသာ ကိုကိုေလးေျကာင့္ သူစိတ္ပူရျပန္သည္။
ကိုကိုေလးသည္ သူျပသာနာတစ္ခုခုတက္တိုင္း
အခန္းထဲ ေအာင္းေနတက္သည္။ ပံုမွန္ အေျခအေနျပန္ေရာက္မွ အျပင္ကို ထြက္လာတက္သည္။ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနရေသာလည္း စိတ္က အေပၚထပ္က ကိုကိုေလး အခန္းထဲကို သြားျပီး အဆင္ေျပရဲ႕လား
ဟုေမးခ်င္စိတ္မ်ားေပါက္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔မွာ ေမးပိုင္ခြင့္မရွိပင္ မဟုတ္လား။ထို႔ေျကာင့္ ဆုိဖာ
ေပၚမွာပင္ ဖင္တျကြျကြျဖစ္ေနသည္။