Kim? Kimi? Niye... Bölüm 8

96 16 9
                                    

Ecem'den
Gözlerimi yeniden açtığımda tekrar kapatmak zorunda kaldım çünkü Rüzgar banyodan çıkmıştı ve alt tarafında sadece bir havlu vardı hiçbir şey olmamış gibi uyuma numarası yapmaya devam ettim. Biraz sonra Rüzgar yatağa yattı.

"Uyumadığını biliyorum Ecem, hadi sen de kalk artık"

"Saat kaç? "

"8 niye ki? "

"Hiiç öylesine sordum. Şimdi ben eve gitsem babam büyük ihtimalle eve almaz. Ne yapalım? "

"Bilmem"

"Rüzgar... Burasının bar bölümü var ya hani oraya gidelim mi? "

"Hayır... Hem senin üstün yok ne giymeyi düşünüyorsun o etekle seni hayatta aşağıya indirmem. "

"Öff ne yapacağız o zaman? "

"Gel benimle" dedi ve elimden tutarak beni çekiştirmeye başladı. Elim niye karıncalanıyordu benim yaa uff saçma sapan düşünmeye başladım iyice. Rüzgar beni odadan çıkardı bir yere gidiyorduk ama nereye gittiğimizi bilmiyordum daha sonra beni arka kapı diye tahmin ettiğim yerden çıktık. Rüzgar arabası gelince beni bırakıp arabaya bindi ben de yanındaki koltuğa oturdum.

#########

Uçurumun kenarına gelmiştik Rüzgar arabadan indi ve uçuruma doğru ilerledi. Oraya vardığında ise ayaklarını sallandırarak oturdu. Bende hızlı adımlarla onun yanına gittim ve oturdum. Birkaç dakika öyle sessizce oturduktan sonra ayağa kalktı ve arabaya doğru gitmeye başladı tabi ben de onu takip ettim. Arabanın bagajından çıkardığı bira şişelerini sallayarak

"İçmek ister misin?"

"Votka olsaydı belki içerdim ama bira çok hafif Canım yaa" dedim canıma baskı yaparak kaşlarını çatarak bana baktı

"Hafif olduğu için bunu çıkardım zaten sarhoş olmanı istemiyorum. Ayrıca canım derken?" dedi

"Ş-şey yani uykum geldi de benim biraz."

Yalan! Bak walla yalan söylüyor Rüzgar"diye araya girdi yine iç ses

'Sus kız !' diyerek onu susturdum

Ama Rüzgar konuşmaya başladı

"Susuyum mu? Konuşmuyordum ki! Ayrıca kız ne yaa?" diye sordu kafası karışmış bir şekilde

"Ben onu dışımdan mı söyledim yaa"diye kelimeler benden habersiz dökülüverdi ağzımdan

"Sanırım biraz öyle oldu." dedi Rüzgar. Ben de açıklama gereği duyarak

"Şey... Ya ben içimden kendi kendime konuşuyordum da" dedim yanaklarımın al al olduğuna yemin edebilirim.

Rüzgar gözlerinde daha önce hiç görmediğim bir parıltıyla bana baktı ve

"Sen, niye bu kadar değişiksin?"

'Sen uzaylı mısın ' diye sormuş gibi baktım
"Değişik?" Diye sordum tek kaşımı kaldırarak

Sağ elini sol yüzüme götürerek okşadı ve

"Safsın, hiçbir şeyi kafana takmıyorsun... senin gibi olmak isterdim. Yami sadece hiçbir şeyi kafana takmama konusunda... Nasıl bunca zorluk karşısında hala güçlü durmayı başarabiliyorsun anlayamıyorum."dedikleri karşısında şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum. Ne diyordu ya bu çocuk? Sonra birden bire arabaya bindi ve benim de oturmamı bekledi ben se yanına bindikten sonra arabayı. Çalıştırdı ve sürmeye başladı.

Benim Karanlığım #watty2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin