antidote• btob

ep4

Ertesi gün üzerindeki yaptıklarımın ağırlığı vardı. Kalkıp okula gidesim gelmiyordu. Elbet benim yaptığım ortaya çıkacaktı.

Ve ben ilk kez bu kadar zayıf hissettim. Alarm ben kalktıktan 1 saat sonra çalması benim ne kadar gergin ve pişman olduğumu gösteriyordu.

Okul kıyafetlerimi giyip penceremin önündeki çiçeğime baktığımda çiçeğin biri aşağı doğru sarkmıştı.

Şuan ki ruh halimi yansıtıyordu çiçek. Çiçeği suladıktan sonra yağan yağmura gözüm takıldı.

Deri ceketimi giyerek aşağı indim.

"Günaydın" diyerek aşağı indim. O sırada hazırlanıp Jae'yi bekleyen annem;

"Günaydın. Hayırıdır bugün alarm saatinde kalmışsın" saatine bakarak cevaplayan anneme;

"Bilmem iyi uyuyamadım herhalde" diyerek geçiştirdim.

"Seni de bırakalım mı ister misin?" Dedikten sonra aşağı inen Jae söze girdi.

"Oo günaydınlar iki güzel kalkmış beni mi bekliyor. Madem bu kadar şıksınız ve erkencisiniz kahvaltıya gidelim"

"Teşekkürler Jae. Teşekkürler anne ama ben çıkıyorum şimdi. " diyerek ayakkabımı bağlıyordum.

Diğer ayakkabımı giyip bağladıktan sonra el sallayıp evden çıktım.

Durağa doğru inerken şemsiye almadığımı fark ettim. Bunu yolu yarıladığımda fark etmemde olmuştu.

Eve gitmeye üşenip yola devam ederken yağmurun kafama düşmediğini fark edince kafamı kaldırıp sağıma döndüğümde Changsub yanımda şemsiye tutuyordu.

"Sen istirahatlı değil misin ne işin var?"

"Sana da günaydın. Şuan şaşkınım ve raporlu olup şu anı görmesem kendimi yer bitirirdim"

"Hangi durumu"

"Benden önce kalkıp durağa gitmenden bahsediyorum. Ayrıca o kadar arkandan seslendim duymadın mı?"

"Kusura bakma fark etmedim hiç"

Durağa geldiğimizde şemsiyesini kapatıp otobüsü beklemeye başladık.

Ona döndüğüme bana bakıyordu.

"Ne var? Ne bakıyorsun?"

"Yüzün çok solgun ve göz altların kararmış. İyi uyumamışsın sanırım"

"İyim. Bir şeyim yok. Sen peki iyi misin ağrın sızın falan var mı?"

"İyim merak etme" dedikten sonra sırıttığında istemsizce oluşan gülümsememi durduramıyordum.

《CHANGSUB'UN AĞZINDAN》

Durakta sessizce hakim olmuştu. Tam birşey diyecekken otobüsün zamanlamasını lanetledim.

Otobüse geçip oturduk. 5 dakika sonra durmadan esneyip gözlerini silen Mia'ya bakmaktan alamadım.

Kendimi gelip cama doğru bakarken omzumda hissettiğim ağırlık ile kafamı çevirdiğimde onun suratıyla karşılaştım.