antidote• btob

ep13

Müzik odasına girip derin nefes alıp veriyordum. Şuan ne oldu? En son sezon finali tadında bırakılan hikayenin sonunda ne oldu merak ediyorsunuz değil mi? Tam olarak şöyle oldu.

#15 dakika önce#

Koridorda herkes çıkıp yürürken adımlarımı ilerleyip ona doğru gittim.

"Benim yolumda hep sen varsın. Taşlı,kasisli ve düz yolumda nerede olursa olsun karşıma hep sen çıkıyorsun. Bir engel gibi. Ama sen engel değil yol gösterici, bir yol arkadaşı gibisin. Ve bilirsin bazı yollar yanında biri varken o engelleri aşarsınız. Ve bu upuzun yolda eğer sende olursan beraber yol arkadaşı olalım diyorum ha ne dersin?"

İçimden çıkan şair edasıyla nefes alıp gözlerinin içine bakarken bana gözlerini büyütmüş bakıyordu. Ahh cidden. Şuan arkadaşlığımı mahvettim değil mi?

Kafamı eğip tam söyleyecekken durdurdum.

"Bekle. Ben seni bu kadar koşturdum. Sende biraz düşün. Hemen karar verme. "
Olumsuz olursa kendimi gerçekten aptal olduğumu hissedeceğim ve bu aşk denen şeyden nefret edecektim.

"Okul çıkışı dışarıda herkes gittiğinde. Okey?"

Ardından hemen koşturup şuan buraya kendimi attım. Şuan kalbimin hızını sabitleştirmeye çalışıyordum işte bu odada.

#.#.#.#.#.#.#.#

Kapıyı aralayıp etrafa bakınıp onun burada olmadığını görünce hemen kendimi koridora çıkıp ilerleyeceğim sırada kolumdan tutulup sürüklenmeye başladım.

"Hey bıraksana" kafamı çevirdiğimde yine oydu. Ah hadi ama canım. Daha az önce kalbimi sabitledim.

Dışarı çıkarıp okulun arka bahçesine götürdü. Geldiğimizde karışma geçip konuşmaya başladı.

"Bugün bana olan duygularını açıkladın.
Düşün dedim düşündüm. Bu yüzden senin gibi bekletmeden söyleyeceğim."

Şuan aşk bataklığına mı düşüyorum yada gökyüzüne mi çıkıyorum her şey dudaktan dökülecek kelimelere bağlı.

"Uzun zaman önce seni arkadaş olarak görmüyordum."

Evet benden nefret ediyordun. Niye sorun yaratan bir arkadaşım var diyordun haklısın.

"Hayır haksızsın"

"Efendim?"

"İçinden benim sana nefret ettiğim gibi düşünce dönüyorsa at onları bir kenara. Seni kendimden uzaklaştırdım çünkü sana olan duygularımı anlama diye."

Gözlerim aniden duygu değişimine uğramıştı. Gözlerim bir an dolmuştu ve dinlemeye devam ettim.

"Uzun zamandır da bu duygularım var fakat benim gibi birine-"

"Senin gibi biri derken? Affedersin de sen de insansın. Duyguların olacak. Sadece benim aşka bakış açımdan dolayı gizledin."

"Şey aynen öyle"

"Biliyor musun utanınca küçük bir çocuğa benziyorsun."

Tekrar utanmıştı ve bu hoşuma gitmişti. Bana doğru yaklaşıp belimden tutmuştu.

"Seni seviyorum Mia"

"Teşekkürler Subbie."

Evet öküzüm. Fakat el insaf. Bende insanım yeni alışıyorum böyle şeylere.