antidote• btob

Last Episode／Part II

Chorong'u bir yere otturmuş ona bağırken Changsub'u ittirip onu yakasından tuttuğum gibi ayağa kaldırdım.

Gözüm dönmüştü adeta. Tokat atıp yere ittirip ona bağırarak küfürler ediyordum.

"Hayatımı mahvettin. Senin yüzünden arkadaşım yaralandı. Ona bir şey olursa sana bu yaptıklarımdan daha fazlasını yapacağım"

Changsub beni kucağına alıp arabaya bindirdi. Ben halen inip dövmek için çırpınıyorken beni emniyet kemerimi takıp kollarımdan tuttu.

"Özür dilerim. Hayatıma sokmasaydım bunlar olmayacaktı. Ama bunu bana yapma Mia. Şimdi Jiwon'un yanına gideceğiz."

Arabaya binip hastaneye doğru ilerlerken ona baktığımda akan gözyaşını sildim.

"Sinirlendim. Kendime hakim olamadım. Ayrıca senin suçun değil. Psikolojisi bozuk sür***ğün teki o."

Boşta olan elini elimi tutarak o konuşmaya devam etti.

"Tamam kendimizi toparlayalım ve iyi düşünelim. Hem orada Minhyuk ne haldedir. Topla kendini"

Hastaneye gelip Minhyuk'un duvarda çökmüş kafasını dizlerinin üzerine koymuş oturuyordu. Kafasını kaldırdığında göz altları kızarmıştı ağlamaktan.

Changsub ona sarılıp teselli ederken bende sandalyeye oturup bu kabusun bitmesi için dua ettim.

°○●□■■□●○°

Ameliyat sonrası yoğun bakıma alınıp uyanmasını bekliyorduk.

Kalbe yakın yere bıçaklanmıştı. Bu yüzden uzun sürmüştü. Ailesi burada perişan Minhyuk keza öyle.

Her şeyin iyi gittiğini düşünürken hayatın oynadığı oyun ile her şey tepetaklak olmuştu.

Kafamı duvara yaslayıp gözlerimi kapatıp biraz gözlerimi dinlendiriyordum.

☆

Aniden dürtüklemem ile uyandığımda Changsub bana bakıyordu. Gülümsüyordu.

"Ne oldu? Jiwon uyandı mı?"

"Eveet. Teyze oldun. Yakışıklı bir Minhyuk geldi aramıza"

Birbirimize sadece öyle bakıyorduk. Ne teyzesi, ne Junior Minhyuk'u?

Elimden tutup camın önüne geldiğimizde Jiwon kafasında kırmızı kurdele ve kucağında minicik bir bebek ile yanında Minhyuk vardı.

Ellerim şaşkınlıktan ağzıma götürerek onlara bakarken ne olduğunu halen anlamamıştım.

☆

Ani dürtüklenmem ile gözlerimi açtığımda yine suratı gülen Changsub vardı.

"Ne oluyor ya?"

"Jiwon uyandı. Hadi gel"

Gördüğüm en anlamlı rüyamdan uyanıp pencerenin önüne gittiğimde ellerini tutmuş Minhyuk saçlarını karıştıran Jiwon vardı. Bizi görmesiyle boşta olan eliyle bize el sallamıştı bizde ona.

°○●□■■□●○°

Her şey için hazırlıklı olmalıydık. Her an her yerden bir şeyler olacakmış gibi.

Jiwon iyileşmişti. Hatta fazlasıyla. O kadar uyku çenesine vurmuş susmuyordu.

Japonya'ya doğru tatil yapmaya karar verdik. Çünkü gittiğim o güzelliği onlarda tatmalılar.

Çünkü hayat kısa. Kısa zamanı sevdiklerinle upuzun güzel şeyler yaşayarak anılar biriktirebiliriz.

Misal bizim dostluğumuz gibi. Onlar sayesinde daha düzgün insan olacağım. Sanırım (๑•̀ᄇ•́)و

Bir sürü hikaye yazdım ve sildim. Umarım bu hikayemi beğenirsiniz. Hatalarım varsa da hepsi için üzgünüm. ♡ Kısa ömürlük hayatı sevdiklerinizle geçirmenizi dilerim.

{21 Ağustos 2018}