Ben Senle Ne Yapacağım?

~6~

Arkadaşlar lütfen okuyun çok önemli! Dediğim gibi internete çok zor bağlanıyorum bu yüzden hikayeyi yayınlamaya çalışmakla baya bir uğraşıyorum. Ben de belki hiç hakkım yok ama +10 vote ve en az 3 yorum olmadan yeni bölümyayınlamayı düşünmüyorum. Siz limiti aşana kadar ben de bölümleri yazarım. Limiti aşamazsanız da yni blm yynlmcm bnne s.s. gibi birşey söz konusu değil :D Sadece Haftada bir yayınlarım o kadar.Ayrıca çok uzun bir bölüm oldu ve bölüm bu kadar uzun yazmak en az birkaç gün istiyor doğal olarak. Neyse çok tuttum yine.İyi okumalar. :**

Eve gittiğimde bir not buldum. Annemdendi tabi kii.

Ben Kadıköy’e gidiyorum.Yeni bir yer açılmış çok ucuzmuş.Birkaç parça şey alıp gelirim.Akşama bekleme beni yemeğini ye.

Tabi ki yemeğimi yiyeceğim yani. Şimdi yabancılar olsa annesi yokken arkadaşlarını çağırıp parti yapar kopar filan. Bir Sedef’in yapacağı en fazla bağıra bağıra şarkı söylemek veya banyonun kapısı açıkken sıçmak olabilir. Bu kadar. Oha telefon çalıyor kim ki acaba?

444 ------ ya başlarım böyle işe. Bankadan arıyorlar.Telefonu açtım tam  sövecekken ‘’Konuşmalarınız kayıt altına alınacaktır…’’lafını duydum ve la havle çekip telefonu kapattım. Hayır beni şikayet filan ederler sona annem de burnum sürtsün diye beni bırakır karakollarda. Beni kurtaracak bir sevgilim de olmadığına göre uslu uslu oturmalıyım evimde. ‘’Az bir şey test çözeyim ya. Bi test çözdürmedi zengin bebeleri.’’ Diye sesli söylenerek çantamdan matematik kitabımı çıkarttım. En son kaldığımızı tahmin ettiğim yeri açtım. ‘’Oha! Kitabıma devasa harflerle sayılar yazmış hayvan. Telefon numarasına da benziyor aslında. Hazır anneciğim evde yokken arayıp bakayım telefon numarası mı?’’ diye sesli düşündüm. Çünküüü anacığım evde yoktu. Telefon çalarken ‘’Acaba ödemeli mi atsaydım lan?’’ diye düşünmedim değil.Derken karşıdan ses geldi.

‘’Alo?’’

‘’Sen kimsin?’’ dedim sesin sahibine. Sesin sahibiyse gülüyordu.

‘’Sen Sedefsin kesin. Nasılsın Sedef? Ben Anıl.’’

‘’Daha deminki gibiyim işte. Ayrıca sayende yine ve yine test çözemedim. Haberin olsun.’’

‘’Kusura bakma. Ben numaranı vermeyeceğini düşündüğümden böyle bir şey yaptım. Haksız da değilim öyle değil mi?’’

‘’Hıhı. Neyse kim olduğunu öğrenmek için aramıştım.Bayy.’’ deyip kapatıyorken

‘’Dur!! Yarın yine aynı saatte aynı yerde buluşalım mı?’’ dedi.

‘’Senin başka işin yok mu oğlum? Hep beni ders mi çalıştıracaksın?’’ dedim ve sonra Amann elalemin derdi beni mi gerdi diye düşünüp ‘’Peki geliyorum yarın.Hadi bayy.’’

‘’Dur!!’’

‘’Ne var be dur dur? Suyla çalışmıyor herhalde bu telefon.’’ Diye çemkirirken telefon suratıma kapandı.’’ AA  çocuğa bak be! Ben senin..’’ diye sövmeye başlayacağım sırada telefon çaldı.

‘’Şimdi rahat konuşabiliriz Sedef.’’ Dedi ama sırıtmasını tahmin etmek zor değil.

‘’Yok ya ben yemek yiyeceğim annem evde yok.Sonra görüşürüz.’’

‘’İstersen beraber dışarıda yiyebiliriz. Ha ne dersin?’’ Yuh lan. Çocuğa bak sülük gibi yapıştı. Normal kızlar teklifi kabul ederdi çoktan.Hatta gider kıyafet seçmeye çalışırdı.Ama ben normal değilim değil mi? Tabiki değilim.