İkizim|Hazel Potter

Vaftiz

-13 Kasım 1989-
Jade gideli 5 ay oluyor.Onu çok özlüyorum.Onu evlat edinen ailenin çok iyi bir aile olduğunu bilsem bile...Onun için endişeleniyorum.Jade'i öz çocukları gibi seviyorlar.Onu seviyorlar.Bana yaptıkları her şeyi söylüyor ve ben de bunları dinliyorum.

Bu arada okulda kamera olduğunu öğrendim.Kütüphanede yaptığımız şey yüzünden yine dayak yedik.Şu anda mor bir kol ile geziyorum.Neymiş efendim,okul eşyalarına zarar vermişiz.Siz de şu anda Harry Potter ve ikizine zarar verdiniz,bir şey diyor muyuz?Hayır! Korkmuyoruz da!Biraz korkuyor olabiliriz aslında...Ama dayaktan değil!Neyse neyse bu konuyu geçelim.

Yatağımın üstünde sohbet ediyorduk.Harry elinde sapanını tutuyor ve boşluğa ateş ediyordu.Cepleri taşlar ile doluydu.Ben de sapanımı çıkardım ve incelemeye başladım.Üstünde kırmızı kalem ile "Hazel Potter" yazılmıştı.Tüm dikkatim müdürün içeri girip -sadece burnunu sokmuştu ama burnu vücudunun yarısı kadar olduğu için böyle yazdım- "Harry ve Hazel Pot-" demesi ile dağıldı.Tabii diyordu ki Harry'nin ona attığı taşı görünce sustu ve kenara kaydı.Taş arkadaki duvara çarptı."Bu sefer kaçırdın P-" derken tam alnının ortasına attığım taşın ona çarpması ile geri sendeledi.Harry ve ben gülmeye başladık."12'den!Çak!" dedi Harry bana ve elini yukarı kaldırdı.Eline sertçe vurdum ve gülmeye başladım.Müdürün yüzü kıpkırmızı olmuştu."Cezalısınız!İkiniz de!Bu hafta on sekizinci oldu!" diye bağırdı bize.Biz daha da güldük.Ardından tam gözlerimin içine baktı ve "Sizi ziyaret etmek isteyen birisi var." dedi.İkimiz de durduk.Ardından müdür yanına döndü ve "Emin misiniz Bay Lupin?Bu çocuklar şeytandan farksızdırlar.Garip güçleri var." dedi.Lupin?Bildiğin Lupin dedi.Adam konuşmaya başladı,"Kesinlikle eminim.O çocuklar özeller.Bir çok açıdan." dedi.Sesi sakin ve kalındı.İnsanı rahatlatıyordu.Müdür geri çekildi ve adamın geçmesine izin verdi.Adamın açık kahverengi saçları ve yemyeşil gözleri vardı.Remus Lupin olabilir miydi bu?

Büyük ihtimalle hayır.Cünkü bize gülümsüyordu.Karşımıza geçti ve "Merhaba çocuklar." dedi.Harry sadece ona bakıyordu,ben ise "Merhaba efendim." dedim.Bana gülümsedi."Efendim biraz soğuk bir hitap şekli değil mi?Remus diyebilirsin." dedi.Gülümsedim.BU LANET REMUS LUPİN'Dİ!"Bugün sizin ile bir şey konuşmak istediğim için geldim.Normalde bir hafta sonra sizi almaya gelecektim." dedi ikimize de bakıp.Harry tek kaşını havaya kaldırdı ve "Ne?" dedi.Remus güldü."Dumbledore sizin bu muggle yerlerinde harcanmanızı istemiyor.Bu yüzden haftaya sizi benimle birlikte büyücü dünyasına götüreceğim.Belki Dumbledore size bir iki büyü öğretmeme izin verir." dedi.İkimizin de gözleri büyüdü.Harry kısık sesle konuştu ve "B- Büyü mü?" dedi.Remus ona güldü."Evet Harry,büyü.Sen ve Hazel da büyücüsünüz.Çok ünlü büyücüler." dedi.Gözünün biraz da olsa yaşardığını gördüm.Ardından gülümsemeye devam etti ve çok kısık bir sesle "Sizi bulduğum için o kadar mutluyum ki." dedi.Harry'nin yanından kalktım ve Remus'un yanına geçtim.Gülümsedim ve "Neden ki?" diye sordum.Kolunu bana sardı ve "Sizi en son bebekken görmüştüm.James ve Lily'nin öldüğü gün...O gece Harry yatağında bağıra bağıra ağlarken sen yoktun.Yatağında sadece küller vardı...İkinize de öldüren lanet çarpmıştı.Harry yaşamıştı.Senin yaşadığından kimsenin haberi yoktu.Benim bile.O gece birisi seni almıştı ve yetimhaneye bırakmıştı." dedi.Ardından elini başıma koydu ve saçımı okşamaya başladı.Bana bakıyordu.Onu sevmiştim ve kitaplarda ve filmlerde de favori karekterlerimden biriydi.Ama bu bir karekter değildi,RESMEN KANLI CANLI REMUS LUPİN'Dİ!
O konuşmasını bitirince Harry de diğer yanına geçti.Remus'a baktı ve "Annem ve babamı tanıyor muydun?" dedi.Remus gülümsedi."Evet.Onlar benim dostlarımdı.Hogwarts'ta aynı binada ve sınıftaydık." dedi ve diğer kolunu da Harry'e sardı.Ardından ikimize de baktı ve "Hiç sinirlendiğinizde veya üzüldüğünüzde açıklanamayan olaylar yaptığınız oluyor mu?" diye sordu.İkimiz de başımızı aşağı yukarı salladık.Harry güldü ve "Cezalardayken birkaç kere müdürü nefessiz bıraktığımız olmuştu." dedi.Remus güldü,"Buna büyü deniyor işte." dedi.Ben...Büyü mü yapıyordum?Vay be!Ardından cebinden asasını çıkarttı ve Harry'e verdi."Şimdi,asayı sımsıkı tut ve yukarı çekerken Lumos diye fısılda." dedi.Harry asayı sımsıkı tuttu ve yukarı çekip "Lumos" diye fısıldadı.O denerken ben de Harry'nin yatağının başından bir kalem aldım ve aynı hareketi yapmayı denedim,Lumos diye fısıldadığımda kalemin ucundan ışık çıkmaya başladı.Parlak bir ışık,kalemin ucunda...Remus'a baktım.Gözleri hayretle açılmıştı.Harry'nin tuttuğu asanın da ucundan ışık çıkıyordu.Remus gülümsedi,"İnanılmaz bir şey...Sihrini maddelere verebiliyorsun." dedi.Sihri maddelere vermek?Noluyo lan?

Remus ile uzun bir süre konuşmuştuk.O benim vaftiz babamdı ve dünyanın en harika adamıydı!Şu lanet müdür kapımızı çaldığında hepimiz o yöne döndük.Remus kollarını üzerimizden çekti ve ayağa kalktı.Ardından dizinin üstüne çöktü ve ellerini dizlerimize koydu."Haftaya geri geleceğim.Ve bu sefer sizinle birlikte eve döneceğim." dedi.Ona gülümsedik ve kapıdan çıkışını izledik.Kapıdan çıkmadan önce bize gülümsedi ve yavaşça uzaklaştı.Tekrar kendi yatağıma oturdum ve Harry'nin yüzündeki şok ifadesine baktım.Ben sadece onun büyücü olacağını düşünmüştüm.İkimiz de büyücüydük.
Ve benim kitaplarda okuyup ezberlediğim büyüler gerçekti.Bu harika!
Akşam telefonumdan internete girdim ve büyüleri baştan sona ezberledim.İksirleri de ezberlemeli miydim? Tabii ki hayır.Remus kitapta bayağı zekiydi ve iksirlerde iyiydi.Bir veya iki iksir öğretirdi herhalde?Umarım...

Yarın sabah diğer günlerin aksine gülümseyerek uyandım.Harry çoktan uyanmıştı ve üstünü giyiyordu.Yüzümü başka bir yöne çevirdim ve tuvalete girip üniformamı giydim.Ardından matematik kitabımı aldım ve Harry ile odadan çıkıp sınıfa yöneldim...

Dersler bitmişti ve ben yere yığılacak durumdaydım.Müdür hep benimle uğraşıyordu.Ciddi ciddi şunu benzetmeyi o kadar çok istiyorum ki.

Kitaplardaki Voldemort gibi bir şey bu.Tam öldürmelik.Hatırlatın da bir ara şuna Kedavra çakayım.