Locked Diary

2019

Και άλλαξε ο χρόνος

Και παλι δεν εισαι εδώ

Και παλι προσποιουμαι την χαρουμενη

Αλλα ξερεις...

Φετος κοίταξα το δέντρο με τα φώτα

Κοίταξα τους πάντες διπλα μου

Κοίταξα διπλα στον καθρέφτη και εμενα

Και...απλα με ειδα χαρούμενη

Οχι δεν είχα εκείνο το ψεύτικο χαμόγελο

Ειχα ενα αληθινό

Ενα απο εκείνα τα χαμόγελα που ειχα οταν ήμασταν μαζι

Και εκεί...στα τελευταία δευτέρα πριν αλλάξει ο χρονος...

Εκεί τα ξανασκέφτηκα ολα

Εκεί τα ξαναείδα ολα

Εκει αποφάσισα να σε συγχωρέσω

Αποφάσισα να προχωρήσω

Αρκετά με ταλαιπώρησε η σκεψη σου όλες αυτες τις νυχτες

Ωρα να παω παρακάτω

Ειδα πόσους ειχα διπλα μου και ένιωσα πλήρης

Ξαφνικα δεν σε ηθελα

Και ηταν καλύτερα ετσι

Μάλλον καπου εδω κλείνει και αυτο το κεφάλαιο της ζωης μου

Μαλλον πρέπει το 19 να ζήσω χωρίς φασαρίες και κόμπλεξ

Πρέπει να παω παρακάτω

Και ισως αυτο να ειναι το καλύτερο

Μην σκεφτείς όμως ότι σε μισώ

Οχι...εχω πολύ εγωισμό για να σου δώσω το πιο δυνατο μου συναίσθημα

Απλα σκέψου οτι καποια σε αυτον τον άχρηστο πλανήτη που σε κανα δισεκατομμύριο χρόνια θα διαλυθεί

Σκεψου οτι ενα κορίτσι σε αγάπησε

Αγαπησε το καθε αγκάθι που τρυπουσε το χερι Της

Αγάπησε το καθε τριαντάφυλλο απο εσένα

Γιατι για εκείνη ήσουν η τριανταφυλλιά της

Γιατι καθε βραδυ σε πότιζε με δάκρυα και την επομενη μερα εκοβε ενα τριαντάφυλλο για να το δώσεις εκεί που ηθελες

Μχ...μάλλον το μελο δεν θα φύγει από πανω μου

Αρα...τελος

Δεν έκανες κατι για να μείνεις

Δεν θα κανω τον κοπο να σε πεισω να γυρίσεις

Αρα...αντίο

Καλο 19 και καλη καινούργια μου ζωη