Θυμάμαι
Θυμαμαι τις παραλίες και τις ακρογιαλιές που καθόμουν οταν ημουν έφηβη
Θυμάμαι του παιδικους μου έρωτες
Θυμάμαι εμενα σε παγκακια και δκαλια να κάθομαι με την κολλητή και άλλοτε να χαζεύουμε τους ωραίους και αλλοτε να μιαλαμε χωρίς τέλος
Ξεχνιέμαι στις αναμνήσεις
Τι περιεργο αυτο
Να θυμάσαι κατι και ταυτοχρόνως να ξεχνιέσαι απο καπου αλλου
Ξεχνιέμαι και θυμαμαι τα παλιά
Ενα αμαξι
Δεν τον ειδα
Με χτύπησε
Αιματα,κόσμος,κλάματα,φωνες
Θυμάμαι οτι καπως ετσι ημασταν και οταν πέθανε ενα κορίτσι
Χαροπαλεύω
Θυμαμαι εμενα μικρούλα να παω να παρω την μπάλα μου απο τον δρόμο χωρις να δω
Η αδερφη μου ηρθε να με σώσει καθως ενα αμάξι πηγε να με χτυπήσει
Εμεινα εγω και η μπαλα
Η αδερφη μου νεκρη στην άσφαλτο
Σκέψεις,φωνες,κλάματα
Πεθαίνω
Σβήνω
Και ολα αυτα
Γιατι ξεχάστηκα
Ξεχαστηκα στις αναμνήσεις μου
YOU ARE READING
Locked Diary
PoetryΗμερολογια! Παντα κλειδωμένα! Ποτε δεν επερνες το θάρρος να τα ανοίξεις σε καποιον Και δεν εισαι ο μονος ουτε και εγω το εκανα Γιατι να το κανω τωρα θα ρωτησεις? Γιατι μετα πνίγεσαι Μετα δεν αντέχεις Μετα σε κατακρινουν ομως... Ναι μα δε... Μμμ αρχ...
