Ψυχή
Περίεργο πράγμα η ψυχή ε?
Ένας καμβάς λευκός όταν γεννιέται
Που τον ζωγραφίζεις ανάλογα με τις επιλογές σου
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο καμβάς τους είναι μαύρος
Μαύρος και αραχνος
Σαν την κατάθλιψη
Ο δικός μου?
Μαύρος από την κατάθλιψη μου
Μμμ.... Ίσως και κάτι πινελιές από κόκκινο
Γιατί ποιος δεν θέλει λίγο έρωτα λίγη καύλα στην ζωή του?
Και λίγο άσπρο
Λίγο άσπρο για την ελπίδα που δίνω κάθε φορά σε όλους και κάνεις σε εμενα
Αλλά οχι,όχι άσπρο
Το άσπρο είναι το χρώμα της αθωότητας
Και εμένα η αθωότητα μου χάθηκε
Χάθηκε όταν ήμουν μικρή
Γιατί όταν ο καμβάς μου ήταν λευκός κάποιος ήρθε και μου έδειξε ότι η ζωή δεν είναι λευκή
Και έτσι βάψαμε μαζί τον καμβά μου μαύρο
Και μετά εγώ έβαλα τις κόκκινες πινελιές
Της πινελιές του έρωτα και της καύλας
Και ίσως και τώρα προσθέσω λίγο μπλε
Για την σχιζοφρένεια που άφησε αυτός όταν έφυγε
Τελικά ο καμβάς δεν είναι άσπρος
Είναι μαύρος
Μαύρος με λίγες χαρούμενες σκοτεινές πινελιές
Και εγώ ακόμα τον περιμένω
Να ξαναβάψει τον καμβα
Και μετά εγω
Να βάλω τις πινελιές μου
ESTÁS LEYENDO
Locked Diary
PoesíaΗμερολογια! Παντα κλειδωμένα! Ποτε δεν επερνες το θάρρος να τα ανοίξεις σε καποιον Και δεν εισαι ο μονος ουτε και εγω το εκανα Γιατι να το κανω τωρα θα ρωτησεις? Γιατι μετα πνίγεσαι Μετα δεν αντέχεις Μετα σε κατακρινουν ομως... Ναι μα δε... Μμμ αρχ...
