Locked Diary

Συγγνώμη

Παλι βραδυ

Δεν μου αρεσει το βράδυ

Ακούγονται πιο δυνατα οι σκέψεις μου

Δεν μπορω να κοιμηθώ

Σηκώνομαι να παω στην μαμα μου, να με πάρει μια αγκαλια και να μου πει οτι ειναι ολα ένταξη

Αλλα δεν γίνεται

Την βλεπω να τυραννιετε κατω απο αυτον τον αντρα

Δεν ξερω ποιος ειναι ,δεν ξερω τι κανει ξερω μόνο οτι η μαμα μου τον παρακαλάει να σταματήσει

Την χτύπησε και τα δάκρυα της αυξήθηκαν

Εκλεισα γρηγορα την πορτα

Δεν αντεχω αλλο

Περνώ το αρκουδακι μου απο το χερι και προχωράμε

Φτάνω στο μπαλκόνι

Ειμαι λιγο κοντουλα για να το ανοιξω

Περνώ την καρεκλα και σκαρφαλωνω πανω της

Οι φωνές δεν εχουν σταματήσει ακόμα

Ανοίγω τελικα την πορτα

Παω στα κάγκελα και με δυσκολία ανεβαίνω πανω

Κοιταω κατω

Ειναι ψηλά

Αλλα οχι

Θα το κανω

Πρπει καποια να γλυτώσει

Αλλα η μαμα?

Οχι,θα καταλάβει,παντα καταλαβενε

Περνώ το αρκουδάκι μου αγκαλια

<<Συγγνώμη μαμα...>>

---Ισμήνη-5-χρονων---