*Vrijdagavond 18.00 in het ziekenhuis
Fran en ik lopen samen het ziekenhuis binnen. Bo kon niet mee, ze heeft een volleybaltraining en ze kan die niet missen omdat ze zondag een belangrijke match heeft. Ik begrijp ze wel , meegaan naar een ziekenhuis is nu ook niet mijn favoriete bezigheid en ik wil echt dat ze die wedstrijd wint! We lopen naar de balie en ik krijg een blad dat ik moet invullen met al mijn gegevens. Je weet wel, naam, geboortedatum, welke mutualiteit etc. Terwijl ik het blad invul , staat Fran wat rond te kijken. " Hè is dat niet Julie van het lager?" Ik kijk in de richting waarin Fran kijkt. " Eum, ja! Is zij nu zwanger?" "Zo lijkt het wel... Hey Julie!" Julie draait zich naar ons toe en komt op ons af. "Hey,dat is lang geleden!" Ik glimlach en omhels haar. Zou ik vragen of ze zwanger is. Als ze niet zwanger is , komt dat zo grof over. "Waarom ben jij hier?", vraagt Fran. Haha, zij weet ook altijd hoe je zo'n situaties moet aanpakken. Julie kijkt ons aan. " Ik dacht dat jullie dat wel zouden merken." Fran bloost en wendt zich af. " Hoever ben je al?" , vraag ik dan maar. " 5 maanden." "Oh, weet je al wat het wordt?" " Ja, een jongetje." "Oh zo cute!". Julies gezicht fleurt op en ze kijkt ons trots aan. " Ja hé! Het is dan wel een ongelukje, maar ik kan niet wachten tot hij er is." Fran kijkt haar glimlachend aan. " Weet je al hoe je hem zal noemen?" "Nou, eigenlijk wel, ik ging het aan niemand zeggen, maar ik heb jullie zo lang niet gezien en eigenlijk ben ik superslecht in geheimen." Ik denk terug aan onze tijd samen in het lagere. Ja ze was altijd slecht geweest in geheimen, dat was waarschijnlijk omdat ze nooit echt één van mijn beste vriendinnen geweest was, maar ze was wel een vriendin geweest, het contact tussen ons is gewoon verwaterd. Je kent dat wel. " En?", vraagt Fran nieuwsgierig. "Harry en als tweede naam twijfel ik nog tussen Louis en Niall. Wat zou ik nemen?" "Louis", zeg ik onmiddellijk. Dat was een normale naam en dat klinkt nog mooi met Harry. " Hoe kom je trouwens op de namen?", vraagt Fran nieuwsgierig. Julie kijkt ons glimlachend aan. "Van One Direction, natuurlijk!" "Oh leuk!",zegt Fran gemaakt vrolijk. " Ja, hè , maar nu moet ik gaan. Ik ga shoppen!" We kijken Julie na en zwaaien nog eens. Ondertussen heeft de vrouw achter de balie gezegd naar waar ik mag gaan en we lopen naar de lift. "Wat heeft iedereen toch met One Direction? Al die stomme freaks. Net alsof er niets beters is in dan die band." Ik grinnik en kijk Fran aan. Zoals jullie waarschijnlijk al doorhebben, Fran heeft het niet zo voor One Direction. Het is niets persoonlijks hoor, ze heeft het gewoon niet zo voor bekende bands in het algemeen. Ze vindt dat ze te perfect zijn en zo meisjes doet dromen van het onmogelijke. Nogal sceptisch, maar ergens begrijp ik ze wel. Ik ben wel een fan, maar geen freaky fan. Hun muziek is goed en ze zien er inderdaad niet slecht uit, maar ik ben niet zoals Julie. Ik zou mijn kind toch nooit naar een celeb noemen, maar het zijn normale namen dus eigenlijk vind ik het wel nog mooi."Haha, Fran het zijn toch nog normale namen. Ze had haar kindje ook Lady Gaga kunnen noemen. "Het is een jongen Louise." "Wel, Man Gaga dan..." Fran schiet in de lach. We stappen de lift uit en lopen naar de kamer waar ik moet zijn. Het moment van de waarheid...
