Voor de mensen die het vorige hoofdstuk gelezen hebben, ik had een foutje gemaakt. In plaats 'Nell' had ik 'Fran' geschreven. :o Maar nu heb ik het weer bewerkt :) xx Sterre ♡
Als we veilig geland zijn deel ik nummer uit met Luke. Hij lijkt me een aardige jongen. Ik hou een taxi aan en geef hem het adres van Bo en Fran. Ik stuur even snel naar Bo en Fran een smsje dat ik onderweg. Ik zit diep in gedachten over alles wat er gebeurt is en alles wat er nog gaat gebeuren, de toekomst. Wat wil ik met mijn leven? Mijn korte leven.
Ik geef wat geld aan de taxichauffeur en stap de auto uit. Ik ben nog geen seconde uit de taxi of Fran en Bo komen op mijn afgerend. Glimlachend geef ik ze een lange knuffel. " Oh ik ben zo blij dat je er bent" Zegt Bo met tranen in haar ogen. "Je hebt ook zoveel meegemaakt de laatste tijd. Weet gewoon dat Fran en ik er voor je zijn en dat we alles voor je doen om je een perfect leven te laten lijden en niet meer denkt aan je ziekte of aan je ouders." De tranen stromen nu over haar wangen en bij mij beginen er ook wat tranen te stromen. "Bedankt" komt er zacht uit mijn mond en ik geef ze nog een knuffel. We lopen naar binnen en besluiten een leuke romantische film te kijken met popcorn, chips en cola. 'Om wat te ontspannen' waren de woorden van Fran. Waardoor ik in de lach schoot omdat ze het op zo'n sexy manier zei. Nu zitten we met zijn alle op de bank een film te kijken. Het is uiteindelijk half 5 als de film is afgelopen en we besluiten om een wandeling te maken door het bos waardoor ik weer in de lach schoot.
Ik dacht niet meer aan mijn ziekte die dag, ik dacht niet meer aan het raadsel van Londen en ik dacht niet meer aan mijn zusje. Hoe hard het ook klinkt, ik had een fijne dag. Dat veranderde de dagen erna wel, en niet een beetje ook. Ik had nachtmerries, ik zag overdag beelden van mijn moeder en die man en ik voelde dat er dingen niet klopten. Ik voelde me sloom worden doordat ik niks anders deed dan hangen op de bank en ben & jerry ijs te eten. Ondertussen had ik ook al een hele stapel met films af gekeken en Fran en Bo keken me iedere dag bezorgt aan. Tot ze mijn Bucket list vonden. Ze hadden een plan gemaakt. We gingen op wereldreis om alles af te strepen voor ik dood ging. Toen ik dat hoorde kreeg ik voor het eerst in een paar dagen weer een glimlach op mijn gezicht.
Kort stukje maar het is iets ;)
