Ik storm het politiebureau binnen en loop onmiddellijk naar de balie. "Wat is er met ze gebeurd?", vraag ik zo snel als ik kan. "Het spijt me, wat is uw naam? Ik kan u niet helpen als u hier zo staat te schreeuwen", zegt de man die achter de balie zit. "Louise... jullie hebben me gebeld en zeiden dat mijn ouders een ongeluk gehad hebben", ga ik iets rustiger verder. "Wel Louise, je zult nog even moeten wachten want de onderzoekers zijn hier nog niet, ze kunnen elk moment komen, maar het zou ook nog wel een eindje kunnen duren. Ik weet niet waar ze op dit moment zijn. "Ik kijk hem aan en voel woede opkomen. Eerst maken ze mij superongerust en moetik zo snel mogelijk komen en dan moet ik hier wachten tot de onderzoekers er zijn. Welke onderzoekers eigenlijk? Ik bijt op mijn lip en kijk wat rond. En vrouw komt binnen en ik luister wat naar het gesprek dat ze voert met de agent. Blijkbaar is haar handtas gestolen en komt ze aangifte doen. Ik vind het gesprek eigenlijk wel interessant en blijf aandachti luisteren, zo aandachtig dat ik niet merk dat er een jonge agent naar me toe komt. "Louise?", vraagt hij en ik schrik op. "Sorry, het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken", glimlacht hij. "Het is niks hoor, ik moest maar niet zitten luisteren." Hij glimlacht kort voordat hij weer serieus wordt. "Louise, zou je kunnen meekomen naar mijn bureau, wat ik je nu wil vertellen, wil ik liever niet hier doen." Ik kijk hem aan en weet nu al dat hij echt slecht nieuws heeft. Oké, dat wist ik al wel, want anders zou ik hier niet naar toe moeten komen, maar ergens heb ik toch de hele weg gehoopt op niet zo'n slecht nieuws. Je weet wel, misschien was er wel een ongeluk geweest, maar waren ze enkel lichtgewond en moesten ze daarom enkele dagen in een ziekenhuis in Frankrijk blijven ofzo...Maar dat zou de agent me hier ook kunnen zeggen. Volledig in gedachten verzonken loop ik achter hem aan.
"Ga maar zitten", zegt hij en hij wijst me een stoel aan. Ik knik en ga zitten terwijl ik hem blijf aankijken. "Wil je iets drinken? Koffie, water, iets anders", vraagt hij en ik schud mijn hoofd. Het enige dat ik niet wil zijn antwoorden. "Wat is er gebeurd?", vraag ik en het lijkt wel alsof ik die vraag nu al duizend keer gevraagd heb het laatste uur. "Wel je ouders en zusje hebben een ongeluk gehad."Ik knik omdat ik dat al wist en probeer sterk te blijven als ik de volgende belangrijke vraag stel. "Hoe zijn ze?" De agent bijt op zijn lip en hij kijkt alles aan behalve mij. "Je ouders zijn overleden en je zusje is in kritieke toestan naar het ziekenhuis gebracht." Ik staar hem aan en de woorden herhalen zich steeds in mijn hoofd. "Nee", komt zwak uit mijn mond. Ik kan niet net mijn ouders verloren hebben! Dat kan gewoon niet! Ik ben nog zo jong! Ik heb ze nodig! Ookal was onze band niet zo hecht, dit kan echt niet! "Dat kan niet", fluister ik. "Het kan niet...het kan niet...het kan niet", schreeuw ik nu. "Ze leven nog, ze kunnen niet weg zijn...! "Shht, Louise." De agent komt naar me toe en omhelst me. "Het spijt me." Ik staar hem aan en voel de tranen over mijn wangen stromen. "En Nell?", vraag ik. "Ze is in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht." "Ik wil naar haar toe", huil ik. "Dat zal niet zo gemakkelijk zijn Louise." "Waarom niet? Ik wil gewoon mijn zusje zien?" "Nell ligt in een ziekenhuis in Londen."Londen?", herhaal ik hem. Hij knikt. "Maar ze gingen naar Frankrijk." "Nee Louise, het ongeluk is gebeurt in Londen. "Ik staar hem aan. "Toch wil ik naar Nell toe." De agent knikt. "Ik ga met je mee, want je zult je ouders ook moeten identificeren." Ik staar hem in een shock aan en stop zelfs even met huilen. "Wat?" "Je weet wel...Je zult moeten bevestigen dat het je ouders zijn." Wild schud ik met mijn hoofd. "Dat wil ik niet." De agent kijkt me vol medelijkden aan. "Dat weet ik Louise, maar dat zel moeten want we hebben hun papieren niet gevonden."
Dat was het hoofdstukje 8 duss... Maar ik weet dat ik lang niet meer verder heb geschreven maar ach, hier is hij en ik zal vaker verder schrijven. En weetje, nog maar 2 hoofdstukken te gaan en dan moet ik zelf verder, zonder voorbeeld of wat :O Ik moet het allemaal nog verzinnen en ik ga daarvoor nog even het hele boek doorlezen, waarscheinlijk ga ik het daarna 1000x controleren of het wel goed is het het dn online zetten, maar eerst nog 2 hoofdstukken te gaan :)
