ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ။
လြယ္လြယ္ႏွင့္ ႐ွင္း႐ွင္းေလးသံုးႏႈန္းရေသာ္'အခ်စ္'။
လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက အနက္အလီလီဖြင့္၍ ဂုဏ္ပုဒ္အျဖာျဖာေပးအပ္ၾကသည္။အခ်စ္ဆိုသည္မွာ
ေပးဆပ္ျခင္း။
ရယူျခင္း။
စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံျခင္း။
ေစာင့္ေ႐ွာက္ကာကြယ္ျခင္း။
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို လွပစြာ သိမ္းပိုက္ျခင္းျဖင့္ ခံစားခ်က္အသီးသီးအား ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္စိုးျခင္း။
ဘဝတစ္ခုလံုးကို သက္ဦးဆံပိုင္ႏွင္းအပ္ျခင္း။အခိ်ဳ႕ကမူ ခ်စ္ျခင္းတရားကို
ေႏြဦးရာသီ၏ ေရာ္ရြက္ဝါေလးသဖြယ္၊
ဝသာန္ကာလ၏ မိုးစက္ပြင့္ေလးသဖြယ္၊
ေဟမာန္ရာသီ၏ ေရပူစမ္းေလးသဖြယ္ တင္စားခ်ီးေျမႇာက္ၾကသည္။သို႔ေသာ္
"သူ"တေယာက္အတြက္မူ ထိုျဒပ္မဲ့နာမ္၏ အလွတရားသည္
မေသသပ္ေသာ စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းတို႔ျဖင့္ အနားသတ္ထားသည့္ စိတၱဇပန္းခ်ီကားတခ်ပ္၏ လွပျခင္းမ်ိဳး၊
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးမွ ေသြးစိမ္း႐ွင္႐ွင္စိမ့္ထြက္ေနေသာ္ျငား ကူကယ္ရာမဲ့ေနသည့္ လူတေယာက္၏ ညည္းသံမဲ့ နာက်င္မႈမ်ိဳးသာ ျဖစ္ခဲ့၏။
YOU ARE READING
Peculiarity
Fanfictionသဘာဝမဆန္တဲ့ အလွတရားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ Sinတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့သူ႔အတြက္.....