Jimin Yuraကို သည္လိုကိစၥေတြႏွင့္ ကင္းမည္မဟုတ္မွန္း ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းသိထားခဲ့ေသာ္လည္း Taehyungကပါ ပါဝင္ပတ္သက္လိမ့္မည္မွန္း သူမထင္ထားခဲ့သျဖင့္ သူမွင္သက္စြာ ေငးေနမိသည္။
ဟိုႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿငိမ္ေနသၫ့္ သု႔အေပၚ အာရံုမရိွဘဲ က်ည္ဆန္မ်ား ေခတၲရပ္သြားခ်ိန္တြင္ လွဲခ်ထားသၫ့္ စားပြဲေနာက္၌ အလံုၿခံဳဆံုး ေနရာယူလ်က္ သူတို႔ လႈပ္ရွားရန္ လ်ွပ္တျပက္အစီအစဉ္မ်ားကိုသာ သြက္သြက္လက္လက္ ေျပာဆိုတိုင္ပင္ေနၾကသည္။
Yuraက သူ႔ေသနတ္မွ က်ည္ဆန္မ်ားကို စစ္လိုက္ၿပီး ေဘးမွ ပါဝါမရိွဘဲ ဟန္ေဆာင္တပ္ထားေသာ မ်က္မွန္ႀကီးကို ျဖဳတ္ခ်ိဳးပစ္လိုက္သၫ့္ Taehyungအား အမိန႔္ေပးလိုေသာ ေလသံျဖင့္ ေျပာသည္။
"ငါဒီေရ႔ွေပါက္ကို ရွင္းထားလိုက္မယ္။နင္က Jiminieကို ေခၚၿပီး staffအခန္းကို ေျပးေတာ့။အဲ့ဒီမွာ ဘယ္ဘက္နံရံက ထင္ထားတာထက္ ေပ်ာ့တယ္။ေရာ့"
Jimin သူမလက္တို႔၏ လားရာကို ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ သူမလြယ္လာခဲ့ေသာ စလင္းဘက္အိတ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္ေသာ စတီးေခ်ာင္းလိုလို သတၲဳအတံေလးတစ္ခု။ထိပ္ပိုင္းတြင္ အနည္းငယ္ဖုလံုးေနေသာ အပ္ိုင္းေလး ပါေသးသည္။သူဒါကို ဘာပစၥည္းမွန္း မသိေသာ္လည္း ရာနႈန္းျပည့္ကေတာ့ ေကာင္းေသာအရာ မဟုတ္နိုင္ပါေလ။
Yuraက ထိုအရာေလးကို Taehyungဆီ ပစ္ေပး၍ သြားရန္ေမးဆတ္ျပသည္။သို႔ေသာ္ သူ႔ကို လာဆြဲေသာ Taehyung၏ လက္ကို သူျပန္ဆြဲထား၍ တုန္ယင္ေနသည့္ၾကားမွ Yuraကို စိုးရိမ္စြာ ေမးမိသည္။
"နင္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ပါ့မလား"
သူ႔အေမးကို ျပန္မေျဖနိုင္ခင္မွာပင္ ရုတ္ခ်ည္း ေသနတ္သံမ်ား ျပန္လည္ဆူညံလာၿပီး အရာဝတၴဳမ်ားအား က်ည္ဆန္မ်ား ထိုးေဖာက္သြားသည့္ အသံသည္ သူတို႔နွင့္ ပို၍ နီးကပ္လာသည္။တခ်ိဳ႕တေလမ်ားဆို ပုန္းေနေသာ စားပြဲနားမွ ပြတ္ကာသီကာ ျဖတ္သြားေသး၏။
Yuraက ျပားျပားဝပ္မတတ္ ပုန္းေနလ်က္ကပင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်က္ စုတ္တစ္ခ်က္ သက္သည္။
YOU ARE READING
Peculiarity
Fanfictionသဘာဝမဆန္တဲ့ အလွတရားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ Sinတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့သူ႔အတြက္.....