"ေရာက္ပါၿပီဗ်ာ"
Taehyungက လက္နွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းကာ သူတို႔၏ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ ပန္းခင္းႀကီးကို ၫႊန္ျပလိုက္သည္။Jiminမ်က္လံုးေလးမ်ားက ေရာင္စံုပန္းခင္းႀကီးအား ျမင္လိုက္ေတာ့ သက္တန္႔ေရာင္ေလးပင္ ေျပးသြားေလသည္။
ပါးစပ္ကလည္း ကစားကြင္းကို ေရာက္လာေသာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးထူးစြာ ေအာ္ဟစ္ေလသည္။
"ဝါး...ဝါးး...မိုက္တယ္...ၾကည့္ပါဦး။အေရာင္စံုပဲ။ဒီေလာက္လွတယ့္ ပန္းခင္းႀကီးကို မျမင္ရတာ ၾကာေပါ့။Hyung...Hyung ၾကည့္ပါဦး"
ေပ်ာ္႐ႊင္ေပါ့ပါးေနေသာသူ႔ကို ၾကည့္လ်က္ ရင္ထဲမွာၾကည္ႏူးေနေသာ Yoongiကိုပါ လက္က အတင္းဆြဲရမ္းကာ ၾကည့္ခိုင္းေနသျဖင့္ Yoongiသူကိုယ္တိုင္ မသိလိုက္ပါပဲ ထိုလက္ကေလးကို ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ကာ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။
သူ႔စိတ္က တံု႔ျပန္မႈတစ္ခုကို လိုအပ္ေနခဲ့သည္ထင္၏။လက္ေသးေသး ေဖာင္းေဖာင္းေလးက တိုး၍ဆုပ္ကိုင္လာသေယာင္ ခံစားရသည္။သူထိုလက္ကေလးကို ကိုင္ကာ ပန္းၿခံတစ္ခုလံုးကို ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
မိသားစုမ်ား၊ခ်စ္သူမ်ားနွင့္ ဇနီးေမာင္နွံမ်ား၊သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုမ်ားက ေနရာတိုင္းတြင္ တရုန္းရုန္းနွင့္ အေသြးစံုလွသည့္ ပန္းခင္းႀကီးနွင့္အတူ လွပေသာအခိုက္အတန္႔တစ္ခုအား အမွတ္တရအျဖစ္ ဖန္တီးနိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနေလသည္။ပန္းခင္းႀကီး၏အလယ္တြင္ ႀကိဳၾကားၾက္ိုၾကား ျခားထားသည့္ ေျမညိဳညိဳလမ္းက်ဥ္းေလးမ်ားတြင္ ထိုင္၍တစ္ခါ ထ၍တစ္ဖံု ကိုယ္ဟန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ ဓာတ္ပံုေတြ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ ရိုက္ၾကသည္။တစ္ေယာက္တည္း Selfieဆြဲမလား၊အုပ္စုလိုက္ရိုက္မလား အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု။
မည္ကဲ့သို႔ေသာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမွ မတင္ပဲ ပန္းခင္းႀကီး၏အလွကို လွည့္ပတ္ခံစား၍ မွတ္ဉာဏ္ထဲ၌သာ သိမ္းဆည္းရန္ ရည္႐ြယ္သူမ်ားလည္း ရွိေပ၏။တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ဆြဲကာ ခ်စ္ခင္သူမ်ားနွင့္ စကားစျမည္ေျပာရင္း ပန္းခင္ႀကီးအလယ္တြင္ ေအးေအးေဆးေဆးလမ္းေလ်ွာက္ၾကသည္။
YOU ARE READING
Peculiarity
Fanfictionသဘာဝမဆန္တဲ့ အလွတရားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ Sinတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့သူ႔အတြက္.....