ორი სრულიად ერთმანეთისგან განსხვავებული ტყუპი დაა ,და მათი ისტორია რომელიც მოგვითხრობს ,დღეზე როდესაც ერთ-ერთს მოუწევს მისი ტყუპისცალი დის ადგილი დაიკავოს.
იყოს ყველაზე წარმატებული და სახელგანთქმული ჯგუფის მოცეკვავე
და გაასაღოს თავი როგორც პროფ...
ალისიას pov: "ერთი,ორი,სამი,ოთხი !! კარგიაა,ახლათავიდან..ერთი,ორი..სამი" ცეკვის მოძრაობებს იმეორებდა ყველა, ჩემს გარდა...გუშინდელი კრახის შემდეგ მგონი დღეს უარესი მელის...ხო და აი მართლაც! შემნიშნა კიდეც შონმა და დაბნეულმა გამომხედა"მოიცა,მოიცა ! ელე რატომ არ აკეთებ რასაც განახებთ?"იკითხა შონიმ და გაკვირვებული სახით შემომხედა. მე კი როგორც ეს ბოლო საათებია პირ ღია მივაჩერდი "ის..იცით..მე.."ჩავიხვიე და ვერა და ვერ მოვიფიქრე რა მეთქვა, სანამ შონიმ იმედგაცრუებულმა არ ჩაიხვნეშა ..ჯანდაბაა. "კარგი...ალბათ ისევ შეუძლოდ ხარ,კიდევ დაგაცდით...მაგრამ იცოდე ჰობისთან ერთად მეტი მუშაობა მოგიწევს! და კიდე გაგაფრთხილებ რომ მას არ უყვარს შეცდომებს რომ უშვებენ!"მიაყოლა ბოლო სიტყვბი ჩურჩულით და შემდეგ ისევ დანარჩენებს მიუბრუნდა. "აბა გავაგრძელოთ,გავაგრძელოთ!!ერთი,ორი,სამი!"მე კი უბრალოთ იქაურობას გავეცალე. ძაალიან ვნერვიულობდი ,რადგან სულ გაბრაზებული სახით მიყურებს ის ვიღაც ჰობი და თან მასწავლებელმაც ისე გამაფრთხილა მასზე, უკვე ძაალიან მეშინია ! როდესაც ნახავს რომ ვერ ვცეკვავ ,იქნებ უცბად ნოკაუტში ჩამაგდოს ..აიმეეე!!! გადამარჩინეთ! "ჰე..!!"შევხტი ვიღაცის მხარზე შეხებით და ჩემი ფიქრებიდან ამოვვარდი. "ვაი!"წამოვიყვირე პატარათიც და შემდეგ უკან მდგარ მომცინარ ბიჭს შევხედე, რომელიც დამცინოდა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ლაი?!!აქ რა გინდა?"ვიკითხე ღიმილით ,რადგან ამ უცხო ადგილას ასეთი სასიამოვნო ნაცნობი გამიხარდა! "რა მინდა?? რავი რა მინდა? შენ ხომ არ იცი!?"მითხრა სიცილით,რაზეც მეც გამეცინა. "აუ ლაი გეყოფა! რა ხდება?" ვიკითხე ასევე სიცილით. "არაფერი,ნუ გეშინია..უბრალოდ შენმმა დამ გამომგზავნა და ეს გამომატანა " მითხრა და რაღაც გადმომცა ხელში. "მოკლედ შენ ჩვენი ფოსტა გახდი რა!"ვთქვი უხერხული სიცილით ,რაზეც ლაიმ საყვარლად ჩაიცინა. "როცა ინებებთ ქალბატონო!"თქვა და თავი დამიხარა, რაზეც უფრო გამეცინა თან ვფიქრობდი რაა საყვარელი იყო! "აბა გახსენი რა არის?"ამოიღო ისევ უცბად ხმა, რაზეც მე ყუთის გახსნა დავიწყე და ყუთი რომ გავხსენი თვალებზე ცრემლი მომადგა"რა არის?"იკითხა ლაიმ ღიმილით. "ეს.."ვთქვი ერთი და ვეღარ მოვითმინე ცრემლები წამსკდა, რაზეც შევამჩნიე ლაი ანერვიულდა და ცოტახანში მისი თბილი ხელებიც ვიგრძენი! ის მე ჩამეხუტაააა!!! ვუუუ!! მაგარია !! "ახალო!!"ეს რომანტიკული მომენტი ვიღაცის წამოძახილმა გაწყვიტა, რაზეც დაფეთებული მოვშორდი ლაის და იქვე მდგარ დაბღვერილ ჰობის მივაჩერდი, თან თავი საკმაოდ უხერხულად ვიგრძენი. "გი..სმენ"ამოვღერღე ძლივს. "10 წუთში ჩვენს ოთახში იყავი და არ მალოდინო "თქვა ზანტად და გვერდით ამიარა, თან ლაი ათვალიერ ჩაათვალიერა. "ვინნა ეს? რა გაბრაზებული ჩანდა"თქვა სიცილით ლაიმ ,როგორც ჩანს ერთადერთი არ ვარ ვინც მათზე არ იცის..მეც გავიცინე მის კითხვაზე და ვუპასუხე! "შენც არ იცი ვინაა? ერთადერთი არ ვარ ანუ ვინც ამ ჯგუფის შესახებ არ იცის..ნუ აგიხსნი..ის ჯგუფში მთავარი მოცეკვავეა და ამიერიდან ჩემი მასწავლებელიც !" ამაზე ლაიმ თავზე ხელი გადამისვა. "ვიცი ვინცა,რა თქმა უნდა ვიცი ...უბრალოთ რატომა ესეთი გაბრაზებული ვერ ვხვდები"როგორც ჩანს მანაც იცის ვინაა... ეს რომ თქვა თან ჩაცინებით გაწითლებულს თვალი გამისწორა "ისე..რაზე აგეტირა?" გაასერიოზულა უცბად საუბარი ,რაზეც ღიმილით ჩავიხვნეშე და ვუპასუხე. "პატარაობაში მე და ჩემმს დას გვჯეროდა რომ ეს დათუნია ჯადოსნური იყო და სურვილებს ასრულებდა! რაზეც მოგვიანებით ჩხუბი მოგვივიდა! დათუნიას ვერ ვიყობდით"ვთქვი სიცილით. "მერე?"იკითხა ლაიმ ღიმილით. "მერე ის რომ ბოლოს მას დავუთმე" ვთქვი ღიმილით და თან მივაყოლე. "არ მეგონა თუ ინახავდა..თან ზედ წარწერა აქვს!"ვთქვი სიცილით და ისევ ცრემლი მომადგა თვალზე. "სურვილი ჩაუთქვი"ამოვიკითხე სიტყვა სიტყვით "საყვარლებო"თქვა ღიმილით ლაიმ, რაზეც ასევე ღიმილით ვუპაუხე.
