ორი სრულიად ერთმანეთისგან განსხვავებული ტყუპი დაა ,და მათი ისტორია რომელიც მოგვითხრობს ,დღეზე როდესაც ერთ-ერთს მოუწევს მისი ტყუპისცალი დის ადგილი დაიკავოს.
იყოს ყველაზე წარმატებული და სახელგანთქმული ჯგუფის მოცეკვავე
და გაასაღოს თავი როგორც პროფ...
(თუშეძლებთთანმოუსმინეთდათანწაიკითხეთ😊) ჰოსოკის პოვ: კარზე მოუთმენლად დავაკაკუნე...სუნთქვა ჯერ კიდევ მიჭირდა ისეთი სწრაფათ მოვრბოდო! ეს წყენა და ბრაზი კი მეტად მიჩქარებდა გულს. კარი გაიღო თუ არა მისი ტყუპისცალი დამხვდა წინ..იმ წამსვე შეკრთა რომ დამინახა ,შემდეგ კი დაბნეული ღიმილით მომესალმა"გამარჯობა"მე ამაზე არაფერი არ ვუპასუხე,რაზეც იგივენაირად განაგრძო"ალბათ ელესთან ხართ მოსული...მე მისი ტყუპისცალი ვარ ელ- ალ-"და რა თქმა უნდა დაბნეულმა გოგონამ ვეღარ გადაწყიტა რა ეთქვა . ზედმეტად მოულოდნელი იყო როგორცო ჩანს მისთვის ჩემმი აქ სტუმრობა, ეს კი მის გამომეტყველებასაც ეტყობოდა და საქციელსაც"ელე ...ვიცი ვინც ხარ"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
აღარ გავურთულე და პირდაპირ ვუთხარი !ბრაზმა კი უფრო იმატა ჩემში ...გოგონა ადგილზე გაშეშდა, აღარ იცოდა რა ეთქვა ! ტყუილიც აღარ გამოსდიოდა უკვე. "მე-მე-"ხმა ვეღარ ამოიღო და მხოლოდ ერთი და იგივეს იმეორადა ,იმეორა გაურკვევლად მანამ უკვე მოთმინება დაკარგულმა ისევ მე არ გავაჩერე "ალისია სადდა?"ვთქვი და ცოტახანს პაუზი შემდეგ მივამატე "თქვენი ტყუპისცალი."გოგონას ნერვიულობა უფრო მეტად შეეტყო ,ხელების წვალება დაიწყო ,სულ გაფითხრდა და ყბა აუთამაშდა, თითქოს და კანკალებდა "ის...ის ოთა-ხშ-ია"ძლივს დამარცვლით მითხრა ,თითქოს და ჯერ კიდევ ყოყმანობდა ამის თქმის დროს ,მე კი ეს როგორც კი გავიგე აღარც მოვუსმინე მის ერთ სიტყვას და იმ ოთახისაკენ გავიჭერი რომელზეც მიმინიშნა ! თან ისე რომ აღარც მაინტერესებდა რომ ამ წამს სხვის სახლში ვიყავი , კარი უხეშად შეევაღე და აი ისიც "ჰოსოკ"ცრემლით ჰქონდა თვალები სავსე და საწოლზე იყო წამომჯდარი ,ჩემს დანახვაზე კი ფეხზე წამოდგა "არ მელოდი? რა მეთქმის ?გაკვირვებული ვარ...ყოჩაღ...ელე..თუ გირჩევნია ალისია დაგიძახო?"მშვიდად მივმართე და კარი უკან მოვიხურე,რაზეც სახე გაუფითრდა "მომისმინე გთხოვ.."ცრემლიანი თვალებით გამოემართა ჩემსკენ,რაზეც უკვე აგრესია ვეღარ დავაკავე გულში და ხმამაღლა მივმართე ამ სიტყვით "შენ მე მომატყუე! მომატყუე!! მომატყუე! სულელივით მომატყუე! ყველანი მოგვატყუე!"დავასწარი სანამ ჩემამდე მოვიდოდა და პირდაპირ გავემართე მისკენ ,რაზეც უკან დაიხია თითქოს და შეეშინდა . პანიკაში ვიყავი და თვალზე ცრემლი მედგა , რადგან მინდოდა თუ არ მინდოდა ეს სიმართლე იყო ! ამ ადამიანის ჩემს ცხოვრებაში შემოსვლით მე გადავლახე ის დეპრესია რომელიც ქეითიმ გამოიწვია ჩემში ,ხო ეს სიმართლე იყო ! მან დაამაძლევინა ის ტკივილი და ისევ ღიმილი დააბრუნა ჩემსს სახეზე ,ჩემმი გული კი ისევ უწინდელი იმედით ავსოო ! ხო ისიც სიმართლეა ! რომ მე მის მიმართ გრძნობები გამიჩნდა, ახლა კი აი ამას ვიგებ...ის სინამდვილეში ის არც ყოფილა ვის მიმართაც გრძნობები გამიჩნა ! ეგ კიარა თურმე არც ვიცნობდი ამ ადამიანს და ეს ყველაფერი სიცრუე იყო! აი რამ გაამაგიჟა და აი რატომ ვიყავი ასე გაცეცხლებული!! მან თავი მაპოვნინა იმ სააშინელ პერიოდში ,ახლა კი ისევ თვითონვე დაამაკარგვინა, თან პლიუს იმაზე უარეს დღეშიც ჩაამაგდო,ვიდრე ვიყავი! "ჰოსოკ გთხოვ მომისმინე..უბრალოდ-" ტირილით მომიახლოვდა "არ მომეკარო!" ვიყვირე და უკან დავიხიე. უკვე პიკზე ვიყავი და ცრემლები წამსკდებოდა მეც წუთი წუთზე"ახლაა კმაყოფილი ხარ ალისია?! კმაყოფილი ხარ რომ ასე მხედავ!!"ბოლო ხმაზე ვუყვირე და აი უკვე ნაკავები ცრემლები გადმოვღვარე "მე...."მხოლოდ ეს უაზრო ბუტბუტი! აღარ მოვისმინე მისგან ,რაც უარესად მააღიზიანებდა და ისევ მე ამოვიღე ხმა! "ეს რატომ გააკეთე? მე შენ გენდობოდი,საკუთარ თავზე მეტადაც კი მჯეროდა შენი."
