ორი სრულიად ერთმანეთისგან განსხვავებული ტყუპი დაა ,და მათი ისტორია რომელიც მოგვითხრობს ,დღეზე როდესაც ერთ-ერთს მოუწევს მისი ტყუპისცალი დის ადგილი დაიკავოს.
იყოს ყველაზე წარმატებული და სახელგანთქმული ჯგუფის მოცეკვავე
და გაასაღოს თავი როგორც პროფ...
ალისიას pov: საწოლში ვიწექი და ჩემს დას ,ელეს ვწერდი . თან ვფიქრობდი მეთქვა თუ არა ახალი ამბავი! ანუ ის რომ მგონი ჰობი მომწონს...სიმპათიური,ნიჭიერი , ვარსკვლავი,რომელსაც ამავდროულად ვატყუებ ! ჯანდაბა...მგონი არ ღირს . ცოტას მოვიცდი და ეს გრძნობა თუ არ გაქრა,შემდეგ ვეტყვი. ნელა უხერხულად ვაპარებდი ხანდახან ჰობისკენაც თვალს,ის კი თავის ტელეფონში აკეთებდა რაღაცას,ნეტა ვის სწერს? იქნებ ვინმე გოგოს?!? არაა,გეყოს ალისია...ეს შენი საქმე არაა. მაგრამ...წეღან რაც გააკეთა ,ასე ჩვეულებრივად როგორა? ღმერთო ჩემმო...ახლაც რომ მახსენდება ,სულ ვიწვი! მგონი გავწითლდი! გავიფიქრე და ახურებულ ლოყებზე მოვიკიდე ხელი,რაზეც მის ხმაზე შემხტარმა,უკან გიჟივით ჩაამოვწიე! "ელე სეულში რომ ჩავალთ გამახსენე რაღაც გკითხო"ამაზე ავღევლდი ,რა უნდა მკითხოს? მაგალითან მყავს თუ არა შეყვარებული? ან მინდა თუ არა ვიყო მისი შეყვარებული? როდის მინდა გავთხოვდე,რამდენი შვილი მინდა,გავყვებოდი თუ არა მისნაირ კაცს. "არა,არა..ამოიგდე თავიდან"ჩავიბუტბუტე უეცრად გაუაზრებლად ,რადგან ეს უაზრო ფიქრები მააგიჟებდა უკვე! "რამე თქვი?" მომიტრიალდა ჰობი გააკვირვებული...ვაიმე,გაიგოოოოი! "არ მყავს შეყვარებული!"ვიყვირე უეცრად არსაიდან და რომ მივხვდი რაც გავაკეთეე და ჰობის დაბნეულ მზერას რომ შეევხედე,იმ წამსვე ვიფიქრე ნეტა ახლა ხანძარი გაჩნდეს ,ან ვინმე შემოვარდეს და მომკლასთქო..რა მეტაკა?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"მოიცა...იმ ლაის თუ ვიღაცად დაშორდი?" მას ეს ჩემი უაზრო წამოყვირება სხვანაირად გაიგო და არსაიდან ეს კითხვა დამისვა"მე ...მას.."უეცრად დაბნეულმა სისულელები მოვროშე და სააბოლოდ შერცხვენილმა თავი ხელებში ჩავიდე,რაზეც ისევ მისი მშვიდი ხმა მომესმა შორიდან. " ეგ არაფერია,არ ინერვიულო ,კარგი? იცი,მეც აღარ მყავს...რა მოხდა? ხომარ გინდა გული გაადამიშალო? " ჯანდაბა ,მან ეს სერიოზულად მიიღო?! ვაიმე...მართლა ანგელოზია! თან ლაი ჩემი შეყვარებული გგონია,ისევ. "იცი ლაი ჩემი-"თავს ვეღარ ვაბავდი სათქმელს და გაოცებული და გადაწითლებული შევყურებდი უბრალოდ. "ალბათ ძაალიან გიყვარდა"თქვა მოწყენილმა და საწოლიდან წამოდგა..ჩემსკენ მოოდის! საწოლზე მომიჯდა და პირდაპირ თვალებზე მომაჩერდა. "ელე...გული გატკინა?"ამ კითხვაზე მის ხმაში უდიდესი სევდა დავინახე,ღმერთო რა მჭირს ამ ბოლო დროს? მის გვერდით რომ ვარ სულ რატომ მიჩქარდება გული? რა ვუთხრა?! რა ვუთხრა?! ნერწყვი სიმწრით ჩაავყლაპე და თავი სულელივით დაავუქნიე,რაზეც უბრალოდ ჩააიხვნეშა"არაუშავს,არ იდარდო...ასეც ხდება,მეც არ გამიმართლა მაგ მხრივ"თქვა და სიმწრით ჩაიცინა. "ამაზე არავისთან ვლაპარაკობ ,მაგრამ რატომღავ შენთან მომინდა ამაზე საუბარი..თითქოს ისე გენდობი უკვე რომ ნებისმიერ თემაზე დაგელაპარაკები..ასე იშვიათად ვარ"მითხრა და უხერხულად ჩაიცინა,შემდეგ კი თავი ჩახარა. "მომიყევი"დავადე ხელი ხელზე,მზად ვიყავი მისთვის მომესმინა! ის ხომ ანგელოზიაა~ "არ ვიცი როდის დაიწყო ეს ,მაგრამ პირველივე წამს ვიგრძენი მის მიმართ ლტოლვა....შემდეგ ისიც შევამჩნიე რომ თვითონაც დააინტერესებული იყო ჩემით,თრეინერი იყო...ამჟამათ მგონი აღარ....კარგად ვიყავით ერთმანეთან,სანამ არ გამომიცხადა რომ სახიფათო იყო ჩვენი ურთიერთობა,რადგან ვინმეს რომ გაეგო ამის შესახებ ,მისი კარიერა განაადგურდებოდა...ამის შემდეგ კი დაამშორდა...ამის გამო დამშორდა"
