BOOK 1: ITO ANG AKING KWENTO

CHAPTER 7.

Dahil sa walangyang pagmamahal Nayan. Natakot nako magmahal Ng buo. Kung bakit ayuko Ng Masaktan at mag pakatanga Ng paulit Ulit. Pero Wala Parin kinakain koparin Yung sinabi ko.

Sa buong buhay ko isang lalaki Lang Ang Minahal ko Ng Buong buo. At Yun ay  SI Kent Bryan Avellino

Alam Kong sa umpisa palang babaero nasya. Pero seympre masisi nyo ba ako. Tao Lang din ako nagmamahal nasasaktan at isa Yung malaking katangahan.

Sabi ng iba kapag Mahal mo Ang isang tao. Hahayaan mo siyang Maging masaya kahit na Ang kapalit noon ay Hindi ka kasama sa kasiyahang hinahangad Nya RIGHT.

Sabi NGA nila?

"If you love someone , you fight for him but is not true. Because if you really love someone you'll give them set him/her free. Because they deserve a happiness."

Pero para sakin.

"If you love someone you fight for him. But isn't true
Right. Because love is sacrifice. If you really love someone you will gave set him free because our people deserve a happiness.".

Diba inulit kolang din. Ganun Parin Naman HAHA HAHA

Uwian na NAMIN at mag hapon akong Wala sa sarili since uwian na NAMIN. Hindi nako nag abalang gumala dumeretso agad ako sa Parking lot at Sumakay sa Kotse Inistart ko Ang gin at Nag Drive na pauwi.

Pagkadating ko pinark ko agad Yung Kotse sa garahe. At bumaba pag kadating ko nag hubad ako sa sofa Ng Uniform. At Dumeretso sa kwarto.

At p*tang *na Ang ganda Ng nadatnan ko. Si K-kent at si K-Karen  Magkahalikan. Sabi nanga ba e. Sya NGA Yung babaeng. Yun. Yung matagal Ng kalandian Ni Kent.

Tinitigan ko Sila piling ko nag slow Lahat Ng nasa paligid ko at naramdaman siguro Ni Kent Ang Prisensya ko dahil lumingon sya at sa Sobrang gulat nya napabalikwas sya at naitulak Nya si Karen ng malakas

Si Karen Ang Kapatid Ni Keira magkapatid silang Tunay. Pero mas Close Ni Keira Yung Kapatid nila sa Labas na si Katelyn. Anak Ng Papa nila sa Labas  Parehas kase Sila Ng Ugali Ni Katelyn. Kaya mag kasundo sila di katulad Ni Karen na Kalad-karing Babae

"SKY" gulat na Sabi Ni Kent
Pero Hindi kosya Pinansin nag tuloy ako SA kabinet at. Kumuha Ng Damit pang bahay.

"Kanina kapa dito?" Tanong Nya pero Tumango Lang ako.

Oww. Nandito kana pala Kanina kapa  dito.". Tanong Ni Karen. Tumingin ako Saknya at Ngumiti.

"Nakita Mona ko Diba? EDI Nandito nako?" Sarcastic Kong sagot. Sabay ngumisi.

"Pilosopo". Bulong Nya na halatang pinarinig Nya sakin.

Tinarayan ko sya at tumingin sa ibang Direction "PAKE ALAM MO? "

Nakita Kong patayo si Kent at Ang Kanina nyang Gulat na Mata Ay Napalitan Ng Isang walang Ka expre-expression na mukha ngayun

"Wag mong bastusin bisita ko?" Sabi Nya habang nakatingin SA baba.

"OK" sagot Kona Hindi manlang natingin

"TARA NA KAREN. LIGPITIN MO GAMIT MO AT IMPAKE MO LAHAT NG GAMIT KO. AALIS NA TAYO," sabi Ni Kent Ng pasigaw

"A-Ano. A-anong Sabi mo?" Tanong ko sakanya habang nag uumpisa Ng lumabo Ng  Aking Mata.

Pero Hindi sya Tumingin sakin. "Hindi na Kita Kayang lokohin Sky. Alam Kong nasasaktan kana ramdam koyun. Alam Kong nagtitiis ka sa nakikita mong panloloko ko wag Lang ako mawala. Pero Hindi Kona Kaya ayuko na pang habang buhay Kang ganyan Tigilan na Natin to". Sabi Nya na nagpahina sakin.

Pakiramdam ko gumuho mundo ko puta ganto Nalang Yun pagtapos Ng maraming taon Ganun Ganun Nalang nagtiis ako tapos mapupunta Lang sa  Wala.

Humagolgol ako Ng Iyak. At nangangatog Yung tuhod ko Wala narin akong Makita. SA sobrang daming luhang nakaharang sa Mukha ko. At tuluyan nanga akong Bumagsak.

pinunasan ko Yung Luha ko Ng dalawang Kamay habang nakayuko. Ansakit sobraa bakit bato nangyayare sakin ano bang kasalanan ko God.

Nakita Kong palabas nasya. Kaya nagsalita ako. "Isang hakbang palayo. Kent. At malaya Kang makakagalaw pero Wala ka Ng babalikan pa". Sabi Kona nagpatigil sa kanya. Akala ko talaga babalik sya at sasabihing mahal panya ako pero Hindi walang Bumalik siguro nga sa Mga nababasa at napapanood kolang SA TV Ang may babalik

Antanga ko talaga.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

PAAKKKKKK****.

"ANO BA? TANGA KABA? Hindi kana Nya Mahal ,Pwede ba? idilat mo Ang Mga Mata mo Ng magising ka sa katotohanang Hindi kana Nya babalikan pa meron nasyang iba. hindi paba sapat Yun. Para Tumigil ka para Sumuko ka Alam mong Wala Ng Pag asa. Niloloko mo nalang Ang sarili mo maawa ka Naman kase...Ako awang AWA nako sayo... Please  tanggapin mo Nalang tanggapin mo Naman tumanggap ka Naman Ng pagkatalo". At humagulgul nasya Ng Iyak.

Buong buhay ko. Ngayon Lang ako nakatanggap sampal Mula sa Kaibigan ko Alam ko Naman Yung Dahilan e.

Ilang Linggo nakong Ganto. Parating tulala Hindi na pumapasok minsan Nalang Kung kumain ,  lahat kinakatamaran Ultimo Pag ligo kinakatamaran kopa. Lagi akong nakakulong sa kwarto  Siguro ganto talaga. Kapag iniiwan. Unti unti mong pinapatay sarili mo.

"Hindi!.MAHAL NYA AKO Hindi Nya ako iniwan Hindi Nya ako Pinag palit sa iba. Ako Ang Mahal Nya AKO LANG. buhay na Nya ako at Buhay Kona sya" Sabi ko habang nakatulala nararamdaman Kong unti unti na namang lumalabo Ang Mata ko.

Umiiyak na Naman kase ako,nakakapagod na.

"At ako! Kami , Paano kaming Mga gustong pumasok sa buhay mo. Wala ba kaming karapatan. Ano aasa Nalang kami MAGHIHINTAY SAYO Tapos ano? Anong mapapala namin. Wala , Wala kase Napaka manhid mo?" Sabi Nya na halos Lumabas nayung Mga Ugat Nya sa Leeg.

Nagulat man ay Hindi ko binago Ang Expression Ng mukha ko literal na ata tong naka Blanko nawalan Ng Kulay. Nawalan Ng buhay simula Ng Iwan Nya ako.

Tinignan Kosya. At nakita Kong humahagulgul nasya sa tabi.

Napatingin ako sa pinto. NG bumukas Ito at iniluwa si Kuya.

"Whats Happening Here?".

Nakauwi napala si Kuya Galing US. Na suprise ako Doon pero bakit Hindi Parin ako masaya.

"Itanong modyan sa Kapatid mong manhid?" Sabi ni keira tapos tumingin sya sakin. Pero Hindi nagtagal Yun dahil nag iwas din sya Ng Tingin. " I HAVE TO GO may lalakarin pako , I don't want wasted my time to someone stupid Nonsense". Sabi Nya at Lumakad paalis dinaanan Nya Ang jacket Nya dederetso nasya Ng Pinto pero Hindi pasya nakakalabas. Ng Pigilan sya Ni Kuya

"Wait?" Habol Ni Kuya Kay Keira. At Hinawakan Ang Kamay. 

"What?" Iretableng sagot Ni Keira

"No-nothing!". Sagot ni kuya sabay dahang dahang bitaw Ng kamay Ni Keira.

BOGSHH...(tunog Ng Pinto)

Nakita Kong napabuntong hininga si Kuya mukhang Alam Nya na Ang Dahilan.  Napayuko ako Hindi ko Naman talaga gusto Ang nangyare e kaso Wala akong Magawa.

Nakita ko sa gilid Ng Mata Kona papalapit sya sakin

"What's your Problem baby?" Sabi Ni Kuya SA mahinahong Bose's Pag ganyan SI Kuya Para akong Bumabalik sa pagkabata Kaya Hindi Kona naiwasang Umiyak Ng mahina

At Mukhang narinig Ni Kuya Kaya naramdaman ko Nalang na niyakap nya ako.

"Sssshhhhhhh".

Dun nako nag Simulang Umiyaak Ng malakas.

                             To be Continue