CHAPTER 11

106 3 0
                                    


Pagod nakong masaktan pero heto nagpapakatanga padin ako

Hindi ko maiwasang maalala Yung Bagay na yun. Pag Na-aalala ko Kung pano Nya ako halikan Yung Tipong Hindi sinasakop Lahat Yung Getle , na habang Hinahalikan Nya ako tumotugon ako sa mga halik na ibinibigay nya.

Ang sakit isiping Hindi na ako Ang nakakatanggap Ng Mga binibigay nyang Flowers chocolate and Gift kapag kaarawan at special day naming dalawa.

Ang sakit na Hindi na ako Yung inaakbayan Nya.

Ang sakit isiping Hindi na ako Ang nagpapatawa at nagpapangiti sa Kanya ngayon Hindi na ako Ang nagsasabi sa Kanya Ng Corny Jokes Pick up Lines at Mga sweet message

Ang sakit na Hindi na ako Ang hinahawakan Ng kamay Nya ngayon.

Kasama maligo sa ulan at mag tampisaw sa Tubig habang naka pasan ako sa Kanya

Ang sakit na Hindi na ako Ang hina halik halikan Nya ngayon

Ang sakit isiping Hindi na ako Ang kasama Nya sa Pag lubog Ng araw.

At Ang mas masakit Hindi na ako Ang kasama Nya sa Pag buo ng pangarap kundi iba na.

Hindi na ako Ang kasama nyang tumanda at bumuo Ng pamilya

At Ang sakit na sya? At Hindi ako?

Napatigil ako at napapunas Ng Luha Ng Makita Kong napupuno na Ng Luha Ang Frame , pinunasan ko Ito at itinago sa Box Na sakto Lang para maitago sa Ilalim Ng Kama

Ng Makita Kong tagong tago na umayos nako Ng Upo at Sarili sakto namang may Kumatok.

Tok. Tok. Tok.

"Oh Sino Yan?" Sabi ko habang nag aayos Ng sarili pupunta kase ako Ng School dahil may Project kaming magkaklase.

"It's your Brother" oh it's My Family only family.

"Okay.pasok" Sabi ko at tumayo humarap muna ako sa salamin para Tignan Ang sarili. Kung okay Lang ako.

Binuksan Ni Kuya yung pinto , Pag Pasok Nya Ngumiti sya pero agad ding nawala nung nakita nya akong  namumugto Ang Mata Sabi na E masyadong Halata , agad akong umiwas Ng Tingin

"Ah Kuya. Una na ako? Sige ho alis na ako?" Sabi ko at lalakad na Sana paalis Ng Pigilan ako Ni Kuya

"No Sit-down" mauturidad nyang Utos

"Pero Kuya May pupu-" Hindi pa ako tapos sa pagsasalita nagsalita nasya

"Sit-down or Else?" Wala na akong nagawa umupo akong padabog.

"Bunso! Hanggang Kailan kaba ganyan? It's been 2 year's since he Left  you magising ka kapatid" lumapit sya sakin at Niyugyog Nya ako "Tandaan mo! Magiging masaya Kalang Kung matututo Kang tanggapin na Hindi puso,Utak, atay o Bituka Ang may Kasalanan sa Lahat Ng nangyayare sayo , Kundi sya Mismo".

"Kuya! Huwag mo Naman Sana ipagkait sa akin na mahalin kosya , Diba sinabi ko Naman sayo dati pa na Kung sakaliman na Dumating Yung araw na magkahiwalay kami , Nandito Parin ako at patuloy na nagmamahal sa kanya" giit ko sa kanya

"Pero Hanggang Kailan bakit ba pinipilit Nating Maging tanga sa mga Taong Ang Tingin Lang sa atin ay walang halaga?" Tanong Ni Kuya na Nagpataka sakin pero sinagot ko padin.

"Kase Mahal Natin" maikli Kong Sagot at Yumuko

"Yun nanga e, Yun nanga Yung Point e   Mahal mosya Tanong Mahal kapa ba?" Napataas Ang ulo ko at Natahimik.

"Oo noon Mahal ka pero Hindi ibig sabihin noon ay pang matagalan maaaring Mahal kanya ngayon tapos Pag Gising mo bukas Wala nasya sa tabi mo, dahil Hindi na Kapatid kalimutan mo nasya please Maawa ka Naman" Sabi Nya Na Puno Ng Pagmamakaawa

nanatili akong walang imik tumayo sya at Lumabas Ng Pinto Alam Kong binibigyan Nya ako Ng Pag kakataon Para mag Isip Gusto nyang Pag isipan Kong Mabuti Ang Mga Bagay na Sinabi Nya Hindi kosya masisi Kung nasasaktan Din sya Kapag nasasaktan din Ako dahil dalawa Nalang kami at ayaw nyang Pati ako Mawala

Habang nakatulala ako sa Pinto narinig Kong Umiiyak si Kuya sa Pinto  hayyy Nako

Pagtapos Ng paguusap nayun Hindi Kona Alam Ang gagawin ko Humiga ulit ako sa Kama...

                                   TO BE CONTINUE

       

BOOK 1: ITO ANG AKING KWENTOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon