BOOK 1: ITO ANG AKING KWENTO

CHAPTER 6.

SKY'S POV.

Nandito ako ngayon SA school at kasalukuyang nasa room habang  naka earphones. Wala na akong Magawa e. Naiinis Lang ako. Langya ba Naman Napaka ingay nitong katabi ko talak talak.  Nilibot ko Yung paningin ko walang teacher Kaya Nandito Yung Mga takas sa mental.

"HOY KYLEEEE" sigaw Ni Keira sa Tenga ko inis Kong tinaggal Ang earphones at tinignan sya Ng Masama

"ANO YUN?" Inis Kong Tanong

"ANONG PROBLEMA MO AT ANG TAHIMIK MO". sigaw na Naman Nya. Langya puta masisira Eardrums ko dito Sa babaeng to

"WALA PWEDE BA!. WAG MOKONG SIGAWAN MASISIRA EARDRUMS KO SAYO." Inis Kong sigaw halos umusok na ilong ko sa sobrang inis.

"Ok Calm down ok Ito nanga e. Mahinahon nako!" Sabi Nya habang naka harang Ang dalawang Kamay sa mukha.

Tinapunan ko Nalang sya at Hindi na nag salita. Kaso hinila ako Ng babaeng to palabas Ng room

Kaladkarin daw Bako.
"TEKA TEKA NASASAKTAN AKO?". saway ko sa kanya.

Kaso napaikot ako Ng Mata Ng Hindi sya nakinig at dere dretsong pumasok Ng Music room habang hila ako.

Tumigil sya sa Gitna at Binitawan ako

"Oh anong gagawin Natin dito?" Tanong ko

"FAST TALK TAYO?" Sabi Nya na ikinanoot Ng Noo ko.
"FAST TALK?" Tanong ko.
"Oo. At bawal umangal." Mataray nyang sagot.
"OK". Sagot ko Nalang at nag Kibit balikat. Nagulat ako Ng hilahin na Naman Nya ako paupo sa isang Upuan. Habang stay nakatayo. Sa harap ko

"PANO KUNG MADAPA KA?"

"EDI BABANGON"

"PANO KUNG MASUGATAN KA?"

"EDI GAGAMUTIN".

"PANO KUNG MASAKTAN KA?"

"EDI TITIISIN".

"PANO KUNG MERON SYANG IBA?" SA Tanong nyang Yun. Dun nanangilid Yung Luha ko. Pero pinilit kong sagutin

"EDI MAGMAMAHAL ULIT" tapos ngumiti ako.

"PANO KUNG HINDI NASYA MASAYA?"

"EDI IBABALIK KOYUNG NGITI NYA".

"PANO KUNG HINDI NA WORTH IT?" dun na tumulo Ang Luha ko pero pinunasan ko agad yun. At Sumagot.

"EDI BIBIGYAN KO NG SIGLA"

"PANO KUNG WALA NG SPARK?"

"EDI LALAGYAN KO NG KURYENTE" Sabi Kona nag patawa saming dalawa.pero Hindi Rin nagtagal

"PANO KUNG WALA NG LASA?"

"EDI BIBIGYAN KO NG PANIBAGONG TIMPLA".

"PANO KUNG HINDI NA KAYA?" Tanong Nya na ikinayuko Ng Ulo ko.

"EDI LALABAN AKO PARA SA KANYA" sagot ko ng nakayuko.

"Ito huling Tanong PANO KUNG NASA PILING NASYA NG IBA?" Tanong Ni keira na unting unting humihina.

Inangat Koyung Tingin ko Sa kanya at  ngumiti ako SA kanya pero Hindi talaga maiwasang umiyak ako langyang Luha ko. Andyan nanaman.

Nagpakawala ako Ng isang Buntong Hininga. At pinilit Sumagot habang umiiyak.

"SIMPLE LANG BIBIGYAN KOSYA NG KALAYAAN ,*HIK* KALAYAANG MINSAN NYA LANG SAKIN MATITIKMAN AT MARARANASAN DAHIL SA *HIK* PAGKAKATAONG YUN WALA NASYANG BABALIKAN."

naramdaman Kong niyakap nya ko. Parehas kaming umiiyak dito masasabi Kong tunay na Kaibigan ko si Keira Dahil sya Yung palaging NASA tabi ko.

"Hindi mo Naman kailangan Ng iba para sumaya e. Dahil Kung gugustuhin mo magagawa mo. Wag mong iisipin. Ang sasabihin ng iba dahil Hindi Naman sila Ang mamimili Ng Mamahalin kundi ikaw!" Sabi Ni Keira habang nakayakap parin sakin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Pano kung magbago Ang panahon Kung Kailan malaya kana sa bangungungot Ng nakaraan.

Tsaka may tao namang darating sa  buhay mo Hindi para saktan ka kundi turuan ka na gumawa Ng bagay na ikabibilib Ng iba.

Pano kung Maging masaya Ulit ako. At matutong magmahal muli. Pero pano Kung Maging misteryoso at walang kibo Lang ako.

Magiging masaya pa Kaya ako.

Ang masakit kase Doon Yung Tipong ibinigay mo ng lahat pero Hindi Parin SA kanya sapat.

                        TO BE CONTINUE.