Би энэ үгээ өөртөө итгэлтэй нь аргагүй хэлсэн юм. Би түүнээс нүүр буруулан эргэж хараад Моли, Суси 2 дээр очин тэргээ түрэн цааш явлаа. Би их ширүүхэн явсан бололтой Суси над дээр ирэн "Чи зүгээр үү?, тэрэнтэй юу яриав?" гэж намайг аргадсан байдалтай асуусан ч би Сусид тайлбарлахаас ч дургүй хүрч байлаа. "Зүгээр явцгаая." гэж дургүйцэн хэлээд түрүүлээд явав.
Бидний инээд наргиа хийж байсан бүх зүйлийг би нураасан бололтой бид хоорондоо юу ч дугарсангүй манай гэрийн гадаа ирлээ.
Би: Юу гээч? Би сая их уур хүрсэн байсан болохоор муухай аашилчихсан байна. Уучлаарай🙂
Суси: Зүгээр дээ. Чамд муухай зүйл болсон байх. Ойлгонооо.
Би: За, орцгооё.🚶🏻♀️🚶🏻♀️🚶🏻♀️
Бид хоол хийж идчихээд дуусч байтал Моли " Яг юу болсон юм бэ? Эми тэр Жоннтой ямар нэгэн харилцаатай болчихсон юм уу?" гэж надаас асуухад би энийг л хүлээж байсан болохоор бүгдийг хэллээ. Сүүлд хэлсэн үгээ ч хэллээ. Би их харамсаж байна. Эмилитэй би маш сайн найзууд байсан нь саяхан. Гэхдээ тэр үед Баригийн араар ингэж явж байгаа нь миний уурыг маш их хүргэсэн юм. Тэгээд л муухай үг хэлчих шиг боллоо. Үгүй ээ, үгүй тэр Баттерийг араар нь тавьж байсан. Тэгээд би дуугүй явж бас л найзаа хуурах байсан гэж үү?😐 Тийм ээ би зөв зүйл хийсэн.
Намайг ингэж бодон дотроо өөр өөртэйгөө тэмцэж байхад
Суси: Hey , hey Чи зүгээр үү? Юу бодоод байгаа юм бэ?
Би: үгүй ээ. Би зүгээр. Дахиад цай уух уу? Та 2?
Моли: Үгүй дээ би болчихлоо. Би одоо явах ёстой. Николас гадаа ирж байгаа байх.
Суси: Тиймээ. Би ч бас явлаа. Сурагчидийн зөвлөлөөс дуусан. Николас ирж байгаа юм бол намайг сургууль хүргээд өгчих.
Тэд босон ийн хэлээд хацар хацар дээрээ үнсэн гарцгаалаа.(Утас дугарах)
Би: Байна уу? Ээжээ
...
Би: Тийм ээ. Би дажгүй байна. Хөл ч гайгүй болж байгаа. Та нар ямаршуу байна?
Ээж: Бид сайн байгаа. Энд сайхан байна аа. Орой нуурын эрэг дээр суугаад л. Чи энд байсан бол сайхан байх байлаа.
Би: Би очиж чадахгүй нь дээ. Хичээл 3 хоногийн дараа орно. Та нар хэзээ ирэх гэж байна? Энэ үед хонх дугарлаа. Би хаалган дээр очин хартал Морган зогсож байна. Түүнийг ирсэн гэж бодоогүй юмсан.
Ээж: Бид хэсэгтээ энд байх бодолтой байнаа. Мөнгө хэрэгтэй бол чиний картанд хийчихье. Ойлгосон уу?
Би: Заза. Ээж би дараа яръя. Баяртай. Хайртай шүү.Хаалгаа нээн түүнийг харах үед Морган над руу инээмсэглэн "Сайн уу?" гэхэд би хариу ч үгүй шууд л тэвэрээд авсан.
Морган: Ингэж их санасан юм уу?
Би: Ирсэн юм бол хэлэхгүй яасан юм!
Морган: Тэгээд л ирж байна. Намайг оруулахгүй юм уу?
Би: umm...Ор!
Морган: Баригаас чамайг ганцаараа байгаа гэж сонссон юм аа. Тэгээд уйдаахгүй гээд л ирлээ.
Би: Аан, тийм байх нь ээ?
Морган: Би кино авчирсан. Үзэх үү?
Би: Тэгье.Кино дундаа орж байна. Гэхдээ надад огт ойлгосон юм алгаа. Учир нь их эвгүй байна. Түүнтэй хоёулхнаа нэг гэрт байна гэхээр. Гэхдээ Морганд огт тийм биш байгаа бололтой. Магадгүй ганц надад л ингэж санагдаад байгаа байх. Хмм... Гэхдээ би хамаг биеэ бариад байна. Заза, ингээд байвал Морган гадарлаад бүүр эвгүй болох байх.
Би ингэж бодож тээнгэлзэн юу ч байсан гал тогоо руу очиж энэ балай байдлаас гарах хэрэгтэй гэж бодон босоод "Би цай хийгээд ирье" гэж сулхан хэлэн гал тогооны зүгллээ. Би чинь одоо яачихаад байгаа юм бэ? Яагаад ийм эвгүй санагдаад байнаа. Морган зүв зүгээр л сууж байна. 😣
Цай найруулан хутгаж байхад ардаас Морганг орж ирж байгааг би анзаарсан. Би эргэж харах гэж байтал Морган араас зөөлнөөр гараа оруулан бүсэлхийгээр тэврээд чихэнд маань "Би чамд хайртай" гэж шивнэлээ. Чихээр орж ирэх энэ чимээ бүхэл биеэр минь гүйдэл болон тархсан юм. Энэ мэдрэмж шинэ хэдий ч би юу хийхээ мэдэж түүн руу харан уруулаа ойртуулсан.
Бид үнсэлцэж эхэллээ. Тэр гараараа намайг өөрөөсөө холдуулахгүй гэсэн бодолтой үс, мөр, хүзүүг минь илэн таалж байлаа. Их удалгүй түүний зүүн гар хувцасны гаднаас хөхийг минь базлах надад мэдрэгдлээ. Тэр Надад хувцасаа тайлахаас өөр сонголт үлдээгээгүй юм. Морган миний футволкны доороос гараа шургуулан дээшлүүлсээр миний хөхөвчний гаднаас базлан тэвчсэнгүй бололтой хөхөвчийг маань тайлан футволкыг ч бас тайлж хүссэнээрээ базлан уруулыг минь амталсаар байв.
Бид аль хэдий нь буйдан дээр ирчихсэн байна. Тэр намайг шахан хэвтүүлээд миний уруулнаас л салахгүй байгааг би анзаарч байна. Харин одоо түүний гар доошлож байгааг би мэдэрлээ. Би шорттой байсан болохоор тайлахад дэндүү амархан байсан биз. Тэр гараараа миний эмзэг эрхтэнг эрхлүүлэн илсээр. Би одоо өөрийгөө удирдах чадал алга. Би зүгээр л түүний хараанд ормоор байна.
Би түүнийг хувцасаа тайлсаныг ч анзаарсангүй. Түүний эрхтэн аль хэдий нь чулуу шиг хатуурчээ. Хүзүүг минь шимэн амьсгалах нь түүн рүү илүү наалдан шалтгаан болж байлаа. Энэ мэт бид бие биенээ нэг хэсэгтээ ноолон хэвтсэний эцэст тэр өөрийн хатуурсан илдээ миний бие лүү бүлж орхилоо. Яг энэ үед би өөрийн эрхгүй дуу алдлаа. Энэ мэдээж тийм ч сайхан санагдаагүй юм.
Өвдөлт... Өвдөлт...Гэхдээ би энэ зүйлийг тэвчиж болохоор л байлаа. Үгээр хэлхийн аргагүй муухай зүйл л лав байсангүй ээ. Энэ зүйл удах тусам өвдөлт нь таашаал болон хувирч байгаа мэт. Тэр бид 2 бие биеэсээ ташаалыг хамт мэдэрч байгаа нь бүр илүү сайхан байна. Сайхан байна...
YOU ARE READING
~•ONE DAY•~
Romance~Anna Clara~ Манай зохиолын гол дүрийн бүсгүй ~Batter Byron~ Манай зохиолын гол дүрийн залуу ~Emilly Luara~ Манай зохиолын бүх зүйлийн зангилаа гол дүр ~Morgan Byron~Манай зохиолын бас нэгэн чухал дүр