Hopeless Love(COMPLETED!!!)

Chapter 16: Foolish Hearts

(This chapter is the same day with chapter 15.. pero it's all Aaliyah's POV)
*cellphone beeps*
From: ..aaron
Meet me at 7:00 sharp at school garden. Take care!
Tsk. Ano na naman kayang naisipan nitong lalaking to? Hayy.. alam nyo? mahal ko na siya ..pero minsan, naiisip ko pa rin si Paul, hindi ko nga alam kung bakit eh.. ang sweet ni Aaron, ang bait pa.. hindi katulad ni Paul, puro kalokohan.. hayyy.. kelan ko kaya siya makakalimutan ng tuluyan?
Mabuti pa makaligo na.. haha, :)
Pagkatapos kong maligo, dumiretso na ako papunta sa school.. at nung makarating ako sa garden, ayun! Shoot! Nakita ko na siya..
Nilapitan ko siya tapos umupo sa tabi niya..hindi niya ko tinignan..ang lalim ata ng iniisip niya.. hayyyyy.....
Mga 5 minutes din sigurong tahimik yung paligid namin..hanggang sa siya na yung unang nagsalita..
"Aaliyah.." Hinawakan niya yung kamay ko na sadyang kinagulat ko..
"sorry..." Kinabahan ako nung sinabi nya yung mga katagang yun.. mukang alam ko na ang susunod.. wag naman sana.. hindi ko kaya.. :'(
"Wag mo nang ituloy Aaron.. ayoko, ayokong marinig.." Kinuha ko yung kamay ko sa kanya tapos tinakpan yung dalawang tenga ko.. ayoko talagang marinig.. :'(
"Aaliyah.. I'm sorry.. Akala ko nung una, mapapalitan mo siya sa puso ko.. pero--"
"Stop it!! Please stop it Aaron.."
Hindi ko na napigilan ang luha kong tumulo.. habang nakatakip pa rin ang mga kamay ko sa tenga ko..
"Aaliyah..stop crying.. all i want is a break up"
"Waaaahh.. lalalalalalalallala.."
"Aaliyah, please..."
Ano ba to? Bakit kahit anong gawin ko naririnig ko pa rin yung mga inasabi niya? Wake up Aaliyah! Wake up! Ang sakit-sakit na sa dibdib.. parang di na ko makahinga..
"Bakit Aaron? alam ko naman na panakip-butas lang ako.. pero bakit ganito kasakit? bakit ang sakit-sakit?"
"Aaliyah..i'm sorry.. kasi, nalaman na nung mga classmates ko yung about satin..ayokong mapahamak ka.. sinasabi nila na inagaw mo ako kay Demi kahit hindi.."
"Lintek naman yan! Ako naman ang sinasabihan ng ganun.. hindi naman ikaw ah? Ginagawa mo na nga akong panakip-butas.. pumayag na nga ako, pero bakit ganyan ka pa?"
"Hindi ko na alam.. mabuti pa tsaka na lang tayo mag-usap.."
Umalis na siya sa harapan ko at iniwan akong umiiyak dun. Grabe, this feeling is just the same when Paul broke my heart. Lagi na lang ako ang talo.. lagi na lang ako ang iniiwan.. hindi ba pwedeng ako naman ang mang-iwan? Ang hirap.. ang sakit.. :'(
Nagpunta ako sa wash room para ayusin ang itsura ko.. pero parang hindi ko pa rin mapigilan yung pagtulo ng luha ko.. i hate this!!! Argh!'
Dumiretso na lang ako sa classroom at umupo sa upuan ko, since maaga pa naman, wala pang masyadong students..
Yumuko ako sa desk ko at ayun, nagsimula na namang tumulo ang luha ko.. sana hindi ko na maramdaman yung sakit after nito.. I don't want to waste my energy crying for that person who seemed to ruin my life.
Mga ilang minutes pa, narinig kong lumapit sakin si Demi, tinanong kung okay lang ako.. syempre sabi ko naman, ok lang ako.. alam kong magtatanong pa siya.. pero buti na lang dumating yung teacher namin! Hayyy salamat, nakaiwas ako sa tanong niya kahit papano...
Nung lunch break.. ang malas ko nga naman, nung papalabas na ko ng room, nabangga ko pa ang one and only Mr. Paul De Luna! Ahhh! Inissssss! Napasubsob pa yung mukha ko sa dibdib niya! Amp.
Kapal pa ng mukha niyang sabihin na maga na yung mata ko kakaiyak! As if he cares! >.< If I know, tuwang-tuwa pa siya dahil sa mga nangyayari sakin. I really hate him! But I love him still.. Aaaaaggggh! Loving two persons at the same time? Posible nga pala talaga yun! Waaaah! I hate this. :'(
Mabilis din namang lumipas yung oras at ayun, nung uwian na.. may nakita akong isang pamilyar na mukha na nakatayo sa gate ng school. Ako ba hinihintay nito? Imposible. Tsk.
Dumiretso lang ako papalabas.. hindi ko siya pinansin, baka may iba siyang hinihintay.. >.<
"Teka, Aaliyah.."
Napatigil ako sa paglalakad nung tinawag niya yung pangalan ko.. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Parang tumigil ang oras sa pagitan naming dalawa..
"Aaliyah.. can we talk again?"
Awwww.. :'(
"Kung ang sasabihin mo lang sakin ay ung about din dun sa kanina.. wag na lang.." Paalis na sana ko kaso, hinablot niya yung kamay ko, tapos hinila ako papunta sa may pool side ng school namin.
Nang makarating kami doon.. hawak pa rin niya yung kamay ko, at pinaharap ako sa kanya..
"aaliyah, listen first,."
"Wag mo nang patagalin. sabihin mo na kung anong gusto mong sabihin.. ready na ako."
"Aaliya look. I'm so sorry."
"Yan din yung sinabi mo kaning umaga.. what's next? You want a break up? and y----"
Tinakpan niya yung bibig ko ng hintuturo niya..
"Shhhh. Please let me do the talk first. Ok?"
Nag-nod na lang ako sa kanya..at tinanggal na niya yung daliri niya sa bibig ko..
"Aaliyah, i'm sorry if i used you.. i'm sorry if i said i want a break-up.."
"Puro ka naman so----"
"Shhhh! I said let me finish first..okay?"
I nod again.. oaky, hindi na ko mag-sasalita..
"That's better. Now, look Aaliyah.. i'm so sorry.. i didn't mean to do that. Masyado lang magulo ang isip ko kanina.. i won't break up with you.. binabawi ko na yung sinabi ko kanina.."
Ano? Hindi na daw siya makikipag-break? Parang biglang nabunutan ako ng tinik sa dibdib nun ah.. hayyyyy
"So, are you accepting my apology or not?"
"Apology accepted.."
I smiled at him.. and he smiled back..
Nung time na yun, i felt the happiness that i've been looking for.. The happiness that i've been longing for.
Hinatid niya ko sa bahay namin at ayun.. natapos naman ng masaya ang araw ko.. sobrang saya.. :)