Hopeless Love(COMPLETED!!!)

Chapter 12: Unending Heartaches

Natapos na yung celebration ng birthday ni Ate Mhina na maraming hindi inaasahang pangayayri.. Lalo na nung sabihin sakin ni Paul na mahal niya ko.. Feeling ko, ang saya saya ko nung time na yun. Pero bakit may side din sakin na nagsasabing, ginawa niya lang yun para sa game.. Pero hindi pa rin eh.. Bakit naman niya gagawin yun para sakin kung para sa game lang? Eh ako naman yung may consequence dun hindi naman siya.

*cellphone rings*

Calling ..aaron

Si Aaron? Bakit naman kaya to tumatawag? Ano naman kayang naisipan nito?

-- hello?

-- Aaliyah..

-- oh, napatawag ka best? (simula kasi nung nagkatext kami, mag-best friends na daw kami..sabi niya)

-- Aaliyah..ayaw niya sakin..

-- Si Demi? bakit ano bang nangyari? Umiiyak ka ba?

-- binasted na niya ko..ayaw daw niya sakin..

-- aw, tama na yan..hayaan mo na yun si Demi, ganun lang talaga yun..

-- hindi ko matanggap Aaliyah.

-- mahirap nga yan best..pero kayanin mo..

-- ewan ko, mahal na mahal ko siya kahit saglit pa lang kaming magkakilala.

-- wala akong magagawa jan eh, hindi ko naman pwedeng sabihan si Demi na mahalin ka, kasi hindi naman matuturuan yung puso nun eh

-- Aaliyah, pwede bang ikaw na lang? ikaw na lang ang mamahalin ko..

Hindi ako nakapag-react sa sinabi niya, biglang may tumusok sa dibdib ko..I felt something na ngayon ko lang naramdaman..

-- Aaliyah? Are you still there?

-- Ah..eh..oo, andito pa ko, ano nga yung sinasabi mo ulit?

-- Wala, joke lang..tulungan mo naman akong ligawan ulit siya oh..

-- di ka pa ba nadala? Ano bang sabi niya sayo?

-- Ayaw niya daw sakin kasi emo daw ako.

-- Ayaw kasi niya talaga sa mga emo..tsaka wala ka namang magagawa kung hindi ka niya mahal eh..masakit pero that's the fact..

-- Ang sakit kasi eh..sana iba na lang minahal ko..

Hayy..sana ako na lang..I said to myself.. hindi ko alam pero as time goes by, nahulog na yung loob ko sa kanya nang di ko namamalayan..Pero, alam ko, si Paul pa rin yung mahal ko.at wala pa ring linaw sakin kung ano talaga yung nararamdaman ni Paul para sakin..

-- Kasi ikaw eh..hindi ka tumitingin sa iba..lalo na sakin..

*toot toot*

Hindi na pala niya narinig yung dapat kong sasabihin, kasi binaba na niya..nakakainis siya! Di man langsinabing ibababa na niya..pero okay na din, atleast hindi niya narinig yung sinabi ko.

*cellphone beeps*

From: 21 daw!

Magkita tayo sa park malapit sa inyo..I'll wait for you, ngayon na.. -21

Oh? Magpapakilala na ba siya sakin? Pupunta ba ko> Baka naman holdaper to or what..pero bakit ang lakas ng tibok ng puso ko? Bakit parang gusto kong alamin kung sino to? Maaga pa naman, 9 PM pa lang, papayagan pa naman siguro ako ni Mama..

Lumabas na ako ng kwarto at hinanap si Mama. Pero, wala siya..kaya umalis na lang ako nang tuluyan..

Hindi ko namalayan na nandito na pala ako sa park.. May nakita kong nakaupo sa bench na familiar na lalaki..