Paul’s POV
Hi readers! Oh yeah! I‘m back! My POV is back! ^____^ Masaya ako kasi mababasa niyo na yung mga saloobin ko. Naiinis kasi ako! >___< Ay teka, ano ba yun, Masaya tapos biglang naiinis?
Well, totoo naman eh.
Kasi si Nelle…
Yeah. Si Nelle, na kinaiinisan niyo kasi sinisira kaming dalawa ng mahal kong si Aaliyah. Mahal daw oh? Aish. Totoo naman eh.
Basta! Si Nelle kasi… Siya ang dahilan kung bakit hindi ako kinakausap ni Aaliyah. Yup. Tama kayo, hindi niya ako kinakausap. Friday ngayon. So, pang-4th day na to nang hindi niya pagkausap sakin pag nagkataon.
Ilang beses ko na nga siyang ti-nry na kausapin pero wala eh. I‘m BUSTED! >__<
Lagi na lang, may excuse. Lagi na lang, may gagawin daw siyang importante. Aish. Sabihin na lang na ayaw niya na akong kausapin eh. T_____T
Meron pa nga, one time... Sinigawan niya ko. As in, yung sigaw talaga. At dahil dun, naiyak ako. FOR THE FIRST TIME NA KASAMA KO SIYA! Ganito kasi yun…
*Flashback*
- Tuesday after the counselling in Guidance Office –
Lahat kami bumalik na sa room. Pero, nagulat ako kasi hindi kasama si Aaliyah. Nasan na yun? Di ba siya agad sumunod sa amin?
Mga ilang minutes siguro, nakatayo lang ako sa may door ng room namin, tapos bigla ko siyang nakita.. O_________O
FCK! SHE‘S CRYING! TAENA! Bakit?! ANONG NANGYARI?!
?Aaliyah, ba-bakit ka umiiyak??
She just looked at me with the =ANO BANG PAKI MO‘ look. Awwww.
?Can we… can we talk??
She just stared at me while wiping her tears away.
?Dun tayo sa ga--?
?AYOKONG MAKIPAG-USAP SAYO. TIGILAN MO MUNA AKO.?
As in! O_____O Nakatungo lang siya niyan tapos, biglang….
?LECHE! WALA NA! I‘M DEAD! PATAY NA KO SA TATAY KO!?
Huh? Ano daw? Pero.. Iyak na siya ng iyak.. T____T
Hinawakan ko yung dalawang kamay niya, napatingin na kasi sa kanya yung iba naming classmates. FCK! Anong nangyari? O_____O
Tapos bigla siyang tumakbo… Aish!
HABULAN ang gusto?
Gustong habulin ko talaga siya?
As in ako talaga ang maghahabol? O____O
Kahit kelan ang isang PAUL JUSTINE DE LUNA ay hindi pa naghabol sa isang babae…
UNLESS SI AALIYAH ANG HAHABULIN KO. Ahyiieeeeee. HAHAHAHA. :?>
Weeeeey! Teka oy! Hahabulin ko muna ang pag-ibig ko! :?>
Takbo….
Takbo….
Takbo…..
BOOM! Oh easy, walang sumabog! WAHAHAHA.
Ayun! Dun siya huminto sa may garden…
Lalapit na sana ako… pero biglang…
?DIBA SABI KO AYAW KITANG KAUSAPIN? ANONG GINAGAWA MO DITO? BAKIT MO AKO SINUNDAN??
OUCH! Saket sa tenga.
?Sakit sa tenga uy! Hinay-hinay! Baka mabingi ako at hindi ko na marinig yung magic word galing sayo..?
Okay, ang cheesy ko. =_____= Sana hindi mabara.
?Hindi ako nakikipagbiruan! Iwanan mo muna ako pwede?!?
AWWWWWWW! </3 Basaaaaaag! T______T
?Pero Aaliyah, bakit ka ba kasi umiiy—?
?Sabi nang tigilan mo ko! Ang kulit mo! Bakit ba ang kulit kulit mo? Hindi ka ba marunong umintindi? Hindi mo ba alam ang word na PRIVACY?!?
Oh-kay. Wala na, ang sakit na. Naiiyak na ko. Aish. I‘m not gay. Ngayon lang kasi niya ako nasigawan ng ganito.. Aish.
?Pero kasi, alam kong kailangan mo ako ngay—?
?Putik! Hindi nga kita kailangan okay?! Hinding hin—?
AISH. Wala na akong nagawa, niyakap ko na siya. Hindi ko na kayang marinig pa yung susunod niyang mga sasabihin.
Baka masaktan na ako lalo.
?Bitiwan mo nga ako!!?
Nag-pupumiglas siya sa pagkakayakap ko, pero dahil sa lalaki ako at mas malakas ako sa kanya, napagod na lang siya kakapilit na kumawala sa yakap ko. Hindi ko siya hinayaang makawala sa mga bisig ko.
Aish. Never. =____=
?Paul! Please… Le—?
?Shhhh. Iiyak mo lang. Yayakapin lang kita. Kahit punasan mo pa ng sipon yang uniform ko. Ayos lang.?
“Paul… Please let go of me.”
WTF?! Ano daw? LET GO OF HER?! NO! NEVER! I WON‘T! >____<
?Paul please…?
“Ayoko. Hangga't hindi ka tumitigil sa pag-iyak.. Hinding-hindi. Ayokong nakikita kang umiiyak. Ayokong nakikita kang nasasaktan. Aaliyah, umiyak ka lang hanggang sa kaya mo, just make sure na dito ka lang iiyak. Ayokong makita ang mga mata mo habang tumutulo yang luha mo.”
Then, I noticed, may tumulo na ding luha sa mata ko.
FCK! FIRST TIME TO! FIRST TIME AKONG MALUHA KASAMA NIYA! FCK! AS IN FCK! T___T
Nasasaktan ako dahil nakikita ko siyang umiiyak.
Nasasaktan ako kasi, feeling ko, ako na naman ang may kasalanan ng pag-iyak niya.
Nasasaktan ako kasi wala akong ibang magawa kundi ang yakapin siya.
Nasasaktan ako kasi… Kasi, hindi ko siya magawang pasayahin ngayon.
Nasasaktan ako kasi, nasasaktan siya. T_________T
AISH! WAAAA! Traydor na luha! TULO na nang TULO! NYEMAS! Ano? Ang sakit eh! Alam niyo yun? Tusok na eh! Tusok na yung puso ko! Durog na! Hindi ko alam kung bakit. Basta, MASAKIT! Parang.. Ayoko ng ganitong pakiramdam! Parang.. Para akong, nawawalan ng buhay! T____T
Nanghina na ako.. Tapos,
?Thank you…?
Umalis siya sa pagkakayakap ko. Ewan ko, pero, wala akong nagawa nun. I was dumbfounded.
Then, tumakbo na ulit siya. Papunta sa kung saan man. Gusto ko siyang habulin!
Gusto ko siyang yakapin ulit! Gusto kong malaman kung anong problema…
Pero FCK! Anong nangyayari? Ayaw gumalaw ng mga paa ko!
SH*T! Ayaw makisama! T______T ANO BA!
*End of Flashback*
BINABASA MO ANG
Hopeless Love(COMPLETED!!!)
Novela Juvenil"I love writing poems.. genius daw ako? Pero kahit kelan, hindi naman ako naging matalino sa LOVE.. Dalawang lalaki, minahal ko sila, yung isa, ginamit ako para makalimutan ang best friend ko, at yung isa naman.. sobrang sinaktan ako dahil hindi niy...
