Evimde koltuğumda uzandım.Ellerimi tıpkı ''HAZIR OL''daymış gibi 2 yanıma koyarak gözlerimi sıkıca kapattım.Seslice düşünüyordum.
+Kadın annesi ve 4 kardeşi 2016 yılında öldürüldü.Aynı yıl aynı gün ama farklı saatlerde ama kadın en geç öldürülen kişi.
-[BAEK-AH]Demek ki burda asıl hedef kadının ölmesi.Yani büyük ihtimalle ona destek çıkacak ve koruyacak başka kimsesi yok.Katil de şikayet edebilecek herkesi ''PİUVV'' diye ortadan kaldırmış.
+Çok doğru!Biliyor musun Baek-Ah?Bazen benim seviyeme ulaşabildiğini hissediyorum.
Sözümü bitirir bitirmez ayaklarımı havaya kaldırıp destek alarak doğruldum ve aniden arkama yaslanıp gözlerimi kapadım.
+Baek-Ah!Nefes alma.
-Nasıl yaşamamı bekliyorsun?
+Şşşşt
Düşünmeye çalıştıkça gözlerimi daha da sıkıyordum o kadar sıkmışım ki BAEK'in dediğine göre kafam zangır zangır titremeye başlamış.
+Hey BAEK-AH!Olayı çözmüş olmalıyım.Yarın cesedin olduğu yere gidelim.
-Cesedin nerde olduğunu kimse bilmiyor ki?
+Ben biliyorum.Busan'da bir parkta...Hem bahane istemiyorum yarın hemen BUSAN'a gidiyoruz!
~~~~SABAH 5.45
-Yah!Bu kadar erken kalkmamıza ne gerek var zaten çözdün.
+Hem ben YİXİNG'e bile haber verdim.
-(BAEK-AH BİRAZ KAŞLARI ÇATAR)Neden!? (kıııssskkkaannndııııı)
+Uzmanlık alanı bu değil mi?Bir boka yarasın.
~~~~
-[Komiser]Cesedin burada olduğuna emin misin?
+Adımın PARK HYE-SU olduğu kadar eminim!
-[Y]Ama adın PARK H..
[HYE Yİ'ye öldürücü bir bakış atar]
-[Y]Tamam sustum.
-[KOMİSER]Haydi!Kazsınlar da görelim.
Gülümsedim.Kendimden çokça emindim.Kazılan toprağa bakarak daha bir kaç kürekle ortaya çıkan cesedi gördüm.
Ceset az az çürümeye başlamıştı.Lakin yüzü hala belirgindi.
-[BAEK-AH]Hey!Hye-Su!Bu kadın tıpkı sana benziyor.
Duraksadım.Gülümsememi yüzümden sildim ve dizlerimin üstüne çökerek kadının donuk yüzündeki toprakları temizleyerek iyice baktım.Gerçekten de bana çok benziyordu.
Biraz şüphelendim ve yoğun bir şekilde düşünmeye başladım.Ancak YİXİNG'in sorusu bütün düşüncelerimi dağıttı
-Olayı nasıl çözdün? Onu anlatmadın.
Ayağa kalkıp YİXİNG'e döndüm ve aramızda 10cm kalıncaya kadar yaklaştım ve olabildiğince hızlı konuşarak anlatmaya başladım
+Hepsini gördüm.
-Nasıl yani?
-[JONG-DAE]Ben sana demiştim.Olayları kurguladıktan sonra aynısını yaşıyor diye!
+Bu kadın Katilin eşiydi.Çünkü her ne kadar 3 yıldır ölü olsa da sol elinin yüzük parmağının şekli değişmişti.Büyük bir ihtimalle yüzüğünü asla çıkarmadı.Kadın 1995 yılında boşanmış yani adam kadını aldatmış ta boşanmışlardı.ama kadın adamı sevdiğinden asla rahat bırakmıyordu.Kadının ailesi adamdan bir kaç kez şikayetçi bulunsada adamda suç bulunmadı Bunu nereden biliyorum?Çünkü SEOUL MERKEZ KARAKOLUNDA belirli dökümanlar bulunuyordu.Her neyse.Adam her seferinde serbest bırakıldı.İlk önce annesi ve 2 erkek kardeşini silaha öldürdü değil mi?Çünkü Annesi ve erkek kardeşleri biraz ıssız bir alanda yaşıyordu.Sonra 2 kız kardeşini öldürdü ve bu bıçakla oldu çünkü onlar sitede yaşıyordu.Silah sesi duyulup ortalık karışabilirdi.Adam bekledi bekledi ve bekledi .Silah sesleri gece 00.12'de duyuldu.Ve Yixing, adam ve eşi arasında bizim mesafemiz kadar mesafe bulunuyordu.Kadın çok direndi.Adam aniden kadını ittiği sırada vurdu.3 el ateş ederek.Mekanın burda olduğunu bulmam ise Parkın Kadının annesinin evine daha yakın bulunmasıydı.Ve annesinin evi dediğim gibi biraz ıssızdı.Ayrıca kaçarken de silahını burda unutmuştu.Parmak izi bulamadılar çünkü adam eldiven kullandı.Şahit vardı yani cinayeti gören kişi...Ancak ayyaşın teki olduğundan ciddiye alınmadı...Ki eğer komserim,onu ciddiye alsaydınız çözüm için 3 yıl uğraşmazdınız...İşte benim ve sizin arasındaki fark bu.
-Adam vurduktan sonra kaçtıysa nasıl gömdü?
+Sen beni 10 yıl önce gönlümden nasıl vurup 2 yıl sonra da nasıl boşluğa itip gömdüysen adam da kadını böyle gömdü.
-[Komiser]Adamın aldattığını nerden çıkardın?
+Kadının dosyasında boşanma nedeni yazıyordu.
Cevabımın basitliği yüzünden herkes komisere gülmeye başladı.Gülen herkese donuk bir yüzle baktıktan sonra arkamı döndüm ve bir kaç adım attım.
+Hey komiser!Cinayeti işleyen kişiyi tanıyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-''UNIVERSE''/''EVREN''-
FanfictionEvreni arayacağım Seni tekrar bulana dek Bırakmayacağım, bu ufacık anıları bile Anılarımız mevsime kazınmış Tekrar tekrar gelip seni çağırıyorlar Gülüşler ve gözyaşları, yaralar ve şifalar Sorular ve cevaplar, hepsi senin içinde Bütün dünyamı içinde...
