17 Ağustos 2017-...
Balera İskoç köyünde yaşayan genç bir kadın. Fakir ailesinde herkes evlenince evi geçindirme sorumluluğu omuzlarına yüklenir. Onun gibi.İskoç köylüsünün para kazanmak için tek bir yolu vardı. Kraliyet ailesine köle olarak gitmeyi...
Odanın içinde dönüp dururken Lux makyaj masama yaslanmış bana bakıyordu. Elinde inatla o geceliği tutuyordu. Aynadan beni dikizlemeyi bırakıp omzunun üzerinden bana baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sert bakışlarını görmem inadımdan vazgeçirmedi. En sonunda dayanamadı.
''Üstüne o iddialı kıyafeti giyip, tüm krallığa gösteri yaptın. Şimdi bu geceliği mi giymeyeceksin?'' Lux tek kaşını kaldırdı. ''Bu savaşı kazanmak istiyordun hani.'' dediğinde durup ona baktım.
''Evet istiyorum. Bel altı vurarak değil.'' diye çıkıştım. Lux omuz silkti. Masaya yaslanmaktan vazgeçip yanıma geldi. Geceliği elime tutuşturdu.
''Eskilerin bir sözü vardır Balera, sen bunu bilemeyecek kadar sıradansın. Sana öğretmekten şeref duyarım. Savaşta her şey mübahtır.'' derken Lux güldü. Bunu duyduğumda ona baktım. Gecelikten gözlerimi ayırmıştım. Beni ezmişti. Ezerken dahi asildi. Ezebileceği en haklı yerden ezmişti. ''Yani her şeyi yapabilirsin.''
''Bunu yapmak istemiyorum.'' dediğim anda karnım guruldadı. Bu haklı bir isyandı. Eziklerken kimse insan olduğumu düşünmüyordu. Oradan oraya koşuğ kameralara rol yaparken açıkıp yorulabileceğim kimsenin aklına gelmiyordu. Ben yemek yeme hayali ile buraya gelmiştim. Rahat yataklarda uyumak istiyordum. Şimdi ise Prens William'a kur yapmam isteniyordu. Lux aklımdaki son düşünceyi okumuş gibi çarpık bir gülüşle bana baktı.
''Bunu midene anlat. Şimdi karar verme zamanı. Sadece yarım saatin kaldı.'' arkasını dönüp kapıya giderken, koşup kolundan tuttum.
''Gitme?'' dedim.
''İstersen aranızda uyuyayım?'' dediğinde korkuyla geri çekildim. Ben onunla uyumazdım. Bunlardan bahseden olmamıştı. Lux güldüğünde bir adım daha geri çekildim. Bu gerçek onu eğlendirmişti. ''Sadece şaka. William'ın seninle uyumak isteyeceğini sanmıyorum.'' dedikten sonra dönüp kapıya vurdu. Kapı sonuna kadar açıldı. Muhafızlar içeri dahi bakmazken ben Lux'un çıkışını izledim. Koridora çıktığında kımıldamamıştı. Sebebini anlamamıştım. Biraz hareket edince karşı duvara yaslanmış James'i gördüm.
Gözgöze geldik. Bakışları elime indi. Geceliğe baktı. Sonra tekrar bana baktı. Suratımdaki çaresizliği görmüş olmasını diledim. Belki William'ı oyalardı.Hatta daha iyisi William bu gece gelmezdi. Onunla ne yapacaktım ben bu odada.Evet geniş ve büyük bir odaydı ama aynı ortamda olmak dahi istemiyordum.
James bakışlarını suratımda gezdirdi. Duvardan ayrılıp bana doğru bir adım atmıştı ki Lux onu kolundan tutup sürüklemeye başladı ve muhafızların kapıyı kapatmasını izledim. Şimdi odada tek başına kalmıştım. Elimde ne yapacağımı bilmediğim bir gecelikle. Artık kendimde güç bulamıyordum, açtım, yorgundum. Kendimi olduğum yere bıraktım. Yerde acısı taze bir kadın gibi geceliğe sarılmış oturuyordum. Bir süre sonra yorgunluğum ağır bastı. Açlığımıda unutmak için yere uzanıp ayaklarımı karnıma çektim. Karnımı sıkıştırmıştım. Gözlerimin kapanmasına dahi izin verdim. Köle iken daha iyiydi. Akşam yemeği yiyebiliyorduk. Kraliyet böyle bir şey miydi. Uyursam açlığı unuturdum. Buna alışık olan vücudum bunu bekliyormuş gibiydi.
