NFSequel: A Naked Twist in my Story

Chapter 10: Our Last

Creating our last memories...

Aly's POV:

     Napatigil ako sa paglalakad ng makaharap ko si Liam. Hindi ko alam kung paano magre-react. Mukha rin siyang problemado tulad ko, pero siguro mas nahihirapan siya ngayon kesa sa akin.

"I'm done with all these tear-jerking reunions." Tumawa ako ng bahagya at kinamot ang sentido ko. Tingin ko iyon ang dapat kong sabihin para gumaan ng konti ang atmosphere sa pagitan namin.

"Natutuwa ako dahil katulad ka pa rin ng dati, Aly." Sabi niya at ngumiti sa akin ng matipid.

"Adie na ang pangalan ko, patay na si Aly." Sagot ko.

"I see." Tumatango-tango siya, "Pero gusto kong makausap si Aly. Why, Valdez? Why them, instead of Denisse?"

"Liam." Tumingin ako sa kanya, "Kung may nalulunod sa harapan mo... sinong ililigtas mo?"

"Ano?"

"Your lover, your family... I'll save the person who can't swim."

"What the hell is up with that? So how do you explain... the fact that you would save Gretchen and her mom?"

"Hindi ko sila niligtas." Sabi ko. "Ako ang iniligtas nila."

      Naglakad ako ng nakapamulsa at tumingin sa paligid. Tahimik naman niya akong sinundan ng tingin habang naghihintay sa susunod kong sasabihin.

"After my mom died, it started really hard for me to breathe. I couldn't take the trains either. I would throw up even though there's nothing to throw up. I was about to give up. But Gretchen made me feel that I'm needed again, and then she followed me here. Sumunod din ang Mama niya dito then she collapsed, she's now in a vegetative disease. Both of them depend on me now. But I was saved because of that, they saved me. They support each other because they're family. And they also support me." Ngumiti ako at tumingin sa kanya, "E ikaw? Anong mga nangyari sayo? Didn't you proposed to Denisse?"

"Wanna do it?" Tanong niya at inabot sa akin ang maliit na kahon.

"Ano 'yan?"

"Binalik niya sa akin."

"B-Bakit?" Tanong ko. "Anong ginagawa mo? Di'ba sinabi ko sayo na alagaan mo si Den? Ilang taon na ang nakalipas, ilang taon na..."

"How about you?" Tanong niya pabalik sa akin, "What have you been doing?"

      Bigla niyang inihagis ang kahon palayo at wala na akong nagawa kundi tingnan na lang siya. Nagsimula naman siyang tumawa kaya hindi na ako nakatiis at kinwelyuhan ko na siya.

"What's there to laugh about?! What the heck are you doing?!" I yelled.

"Denisse is drowning too!" He yelled back and pushed me away, "Ginawa ko lang ang ginawa mo! Just like throwing an expensive ring anywhere, you abandoned her! Can't you..."

      Hinawakan niya ang mga kwelyo ng damit ko at itinulak ako dahilan para mapaupo ako sa sahig. Ano bang problema niya?

"Hindi mo ba nakikita na nalulunod din si Denisse?!"

>Fast forward

     Lalabas na sana ako ng pinto nang makasalubong ko sa sala si Gretch. May importante kasi akong dapat puntahan ngayong araw kaya maaga akong nag-ayos.

"Sabi nila hindi na daw magtatagal si Mama. I'll stay there overnight."

"I see." Sagot ko, "Pupunta ako doon mamaya." Umiling naman siya.

"Kahit naman sinong pumunta doon hindi na niya malalaman." Kumuha ako ng sapatos at sinimulan ng suotin ang mga 'yon.

"She knows." I said, "People in a vegetative state can still hear. Kung hindi mo pa sasabihin sa kanya ngayon ang mga bagay na dapat niyang malaman, magsisisi ka lang sa bandang huli. Regret... is not pleasant." Tsaka na ako lumabas ng bahay.