☀🌄🌄🌄🌄
ႏိုးလာတာနဲ႔ မ်က္လံုးေတာင္မဖြင့္ရေသး ညတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြအကုန္လံုးဟာ တန္းစီစြာ အေတြးထဲဝင္ေရာက္လာသည္
ထိတ္လန္႔သြားရမဲ့အစား ကြၽန္ေတာ္ျပံဳးမိသည္....
" umm......''
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲက ကေလး.....
ကြၽန္ေတာ္မွားသြားၿပီဆိုတာသိေပမဲ့....ေနာင္တေတာ့မရ.....
" umm....arjushi......''
ကြၽန္ေတာ့ကို လိုက္စမ္းေနျပန္သည္...
"ကေလး....ကိုယ္႐ွိတယ္.... ''
" arjushi....''
မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္ကာ ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေနတာျမင္ေတာ့ လန္သြားပံုပင္....
" ဟို....ဟို...ကြၽန္ေတာ္ထ...ထေတာ့မယ္ေနာ္ ''
" wae....မထနဲ႔ဦးေလ....အခုမွ ၅နာရီခြဲလာက္ပဲ႐ွိဦးမွာ ''
ေစာင္ေလးက ခါးေပၚတင္႐ွိတာမို႔ ထိုကေလးရဲ႕ အသားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးဟာ အလင္းေရာင္ျပျပေအာက္မွာ အသည္းယားဖို႔ေကာင္းစြာ
Hun ၾကည့္ေနရင္း တံေတြးၿမိဳခ်မိသည္
မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးထူပူၿပီး ရင္ထဲကအေကာင္က ဒုန္းစိုင္းေျပးေနသည့္အလား
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္္ရဲ႕လက္ေတြက ထိုကေလးပက္လက္လွန္ကာအေပၚကေနအုပ္မိုးၿပိ္း ကေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရစားသံုးေနမိသည္....
" အြန္း....ar....arjushi....''
" ကေလးရယ္.....ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ....''
" အ့.....ar....arjushi....ျဖည္း.....ျဖည္း....အင့္.....''
" အ့.....ummm......ummm...''
ႏူးညံ့အိေထြးလွတဲ့ ထိုကေလးရဲ႕ အေသြးအသားေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါစားသံုးမိခဲ့တဲ့ ထိုေန႔....
ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပသည့္အလား......ထပ္ခါထပ္ခါ စားသံူးေနသည့္တိုင္မတင္းတိမ္ႏိုင္
