" ဟာ.....luhanရယ္.....လူႀကီးေတြမ႐ွိပဲတစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္လိုေနလဲ ''
" တစ္ေယာက္ထဲမေနေစခ်င္ရင္ လူႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အိမ္ေခၚၿပီး ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားေလ ''
" စကားတတ္တာကေတာ့ အရင္ကအတိုင္းပဲ ''
" junnieကို ေတြ႔ခ်င္တယ္ ''
တမင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
" ကိုယ္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ ''
" nae ''
ခနအၾကာ
" arjushi အိမ္ထဲဝင္ဦးေလ.....''
" arnyi ကိုယ္ေနာက္က်ေနၿပီ ''
" ခနေလးပဲကို ''
" kudae ''
အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲထိုင္ရင္း
" ေကာ္ဖီေသာက္မလားဟင္ ''
" arnyi ေရပဲေပး.....''
" nae ''
" ommoni တို႔ ျပန္မလာဘူးလား....''
" မသိေသးဘူး.....ေနာက္လေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ျပန္လာမွာေပါ့ ''
" အဆင္ေျပလား ''
" arnyi ကြၽန္ေတာ္အဆင္မေျပဘူး ''
" အကူအညီလိုလား.....ဘာကူညီေပးရမလဲ ''
" လူႀကီး ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အရင္ကလိုျပန္ေနေပး....အဲ့တာဆိုအဆင္ေျပၿပီ''
" အဲ့တာေတာ့ အဆင္မေျပေလာက္ဘူး ကိုယ္အဲ့လိုေတာ့မေနႏိုင္ဘူး ''
" wae....ေနာက္တစ္ေယာက္႐ွိေနလို႔လား ''
" ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္ ''
Hun႐ုတ္တရက္ထထြက္သြားေတာ့ အေနာက္ကေနေျပးဖက္ရင္း
" ကိုကို....ကြၽန္ေတာ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ ''
" မထားခဲ့ပါနဲ႔?? ဟုတ္လား?? luhan မင္း ကိုယ့္ကို ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားတာကေရာ??.....ကိုယ့္အလွည့္က် မထားခဲ့ပါနဲ႔တဲ့လား ''
" ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္....''
" ေတာင္းပန္ရံုနဲ႔ၿပီးမဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး.....ဖယ္ေတာ့ luhan ကိုယ့္ကို သားေလးေမွ်ာ္ေနေတာ့မယ္ ''
