Luhan ေျပာတဲ့စကားကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ညဝတ္အက်ႌ႐ွာ ဝတ္ရသည္
Luhanကို လွည့္ၾကည့္ဖို႔မတတ္စြမ္းႏိုင္
ေက်ာေပးရင္းသာ ေခါင္းငိုက္ခ်ရင္း
" ကိုယ္ junnieနဲ႔ ခြဲဖို႔ အင္အားမ႐ွိဘူး ကေလး ''
" ခြဲဖို႔ကြၽန္ေတာ္မေျပာဘူး.....ေသခ်ာဖို႔ပဲေျပာတာ''
" ဘာကိုေသခ်ာရဦးမွာလဲ....junnieက ကိုယ့္ကေလးလို႔ ရင္ထဲကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခံယူထားၿပီးသားမို႔.....ကိုယ္ ဘာမွမစစ္ေဆးခ်င္ဘူး....စစ္လဲမစစ္ႏိုင္ဘူး''
" စစ္ၿပီးၿပီမလား အေျဖကိုလည္းသိထားၿပီးၿပီမလား ''
Hunတစ္ေယာက္အက်ႌအျမန္လဲကာ luhanအနားလာထိုင္ရင္း
" ဘာတဲ့လဲ.....မင္းအမက သားကိုျပန္ေခၚသြားမယ္တဲ့လား.....ဟင္.....ကိုယ္မွာသားေလးကို ရင္နဲ႔လြယ္ေမြးၿပီေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့ရတာကြ ''
" အင္းပါ ကြၽန္ေတာ္နားလည္.....''
" ျပန္ေခၚသြားမယ္ဆို ကိုယ္သားေလးကိုေခၚၿပီး အေဝးႀကီးကိုထြက္သြားလိုက္မွာ....''
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုယူ.....''
" ဟမ္ ''
" သားေလးကို noonaျပန္မေခၚေစခ်င္ဘူးဆို ''
" ဘာ....ကို.... ''
" wae ကြၽန္ေတာ့္ကိုမလိုခ်င္ဘူးလား ''
" က....ကေလး ဘာေျပာခ်င္တာ.....''
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္သားေလးကိုေမြးမယ္ဆို noonaက သားေလးကိုစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္တဲ့.....''
" ဟင္.....''
" မလိုခ်င္ဘူးလား.....ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယူခ်င္ဘူးေပါ့ ''
" ar....arnyi ''
" လူသိ႐ွင္ၾကားမဟုတ္ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္မွတ္ထိုးၿပီးပဲလက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္ ''
Luhan လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုထပ္ကာဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
" ကိုယ္က ကေလးကို လူသိ႐ွင္ၾကားလက္မထပ္ရဲဘူးထင္လို႔လား ''
