" ဟင္...sejunnie....wae?''
" တားတားဗိုက္ခ်ာရယ္....''
ေတာ္ရံုဗိုက္ဆာတယ္မေျပာတတ္ေသာကေလးက ဒီေန႔က်မွ ဗိုက္ဆာတယ္လာေျပာတာမို႔....ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မွ မနက္ထဲက ႏို႔ဘူးတစ္ဘူးတ္ိုင္ရံုအျပင္က်န္တာမေကြၽးထားမိ....
" ဒါ...arjushi ရဲ႕သားလား....aigoo....normu kiyorwor....''
ေတာ္ရံုလူခ်ီလို႔လံုးဝမရတဲ့ကေလး ဘယ္သူခ်ီခ်ီ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္ေနတတ္လြန္းတဲ့ကေလးက ထိုေကာင္ေလး လက္ထဲပါသြားေသာ္လည္းအရယ္မပ်က္
Hunေၾကာင္ကာၾကည့္ေနတုန္း...
" နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ ''
" sejunnie....ဟီး''
ေဟာဗ်ာ ရယ္ေတာင္ရယ္လိုက္ေသးသည္...
" aigoo...junnie hyungတို႔ အိမ္မွာထမင္းစားမလား....halmeoni က စားေကာင္းတာေတြ အမ်ားႀကီးခ်က္ထားတယ္ရယ္...စားမွာလား ''
" jinja...ခ်ားမယ္.....''
Hunကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေတာ့....
" သားကလည္း papaခ်က္ေကြၽးမယ္ေလကြာ....လာ....''
" arjushiကလည္း....သားသားဗိုက္ဆာေနတဲ့ဟာကို....လာလိုက္ပါဗ်ာ...ေနာ္...''
မထူးေတာ့တဲ့အဆံုး သက္ျပင္းခ်ကာ
လည္ဂုတ္ကိုတစ္ခ်က္ပြတ္ၿပီးေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိသည္....
" မားေရ.....ဒီမွာၾကည့္ပါဦး....''
" omo....ကေလးေလးပါလား....''
" annyeongsaeyo ''
Hun ရဲ႕ ဆံုးမမႈေၾကာင့္ လူႀကီးေတြကိုေတြ႔ရင္ ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ေတာ့လံုးဝမေမ့...
" aigoo....annyeong....''
" annyeongsaeyo.....အခုန ပစၥည္းေတြေရႊ႔ေနရတာနဲ႔ လာမႏႈတ္ဆက္လိုက္ရဘူး....''
" ရပါတယ္ကြယ္....အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတာပဲကို....''
" ဟို....ဘာဝိုင္းကူေပးရမလဲဟင္....''
ထို အန္တီကိုၾကည့္ရတာ သေဘာေကာင္းမဲ့ပံု အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔....
